جداسازي و شناسايي باكتري مهاركننده ي رشد قارچ هاي پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولكولي

Isolation and identification of inhibitory bacteria against pathogenic fungi from Isfahan using molecular method

زمينه و هدف: گونه هاي باسيلوس منبعي از متابوليت هاي ضد قارچي با توان مهار عفونت هاي قارچي هستند. هدف از اين مطالعه، جداسازي و شناسايي باكتري مهاركننده ي رشد قارچ هاي پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولكولي بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، تعداد 150 نمونه (خاك، هوا و سطوح) از شهر اصفهان تهيه و تأثير مهاري باكتري هاي رشد يافته بر روي محيط كشت نوترينت آگار بر رشد قارچ هاي آسپرژيلوس نايجر، آسپرژيلوس فلاووس و موكور هيماليس بررسي شد. بررسي كيفي مهار رشد قارچ با روش نشاكاري و جهت بررسي كمي مهار رشد قارچ ها تلقيح سوسپانسيون قارچي حاوي 104 اسپور بر ميكروليتر به صورت كشت خطي در فواصل 0/5، 1، 1/5، 2، 2/5 و 3 سانتي متري از مركز (محل تلقيح سوسپانسيون 0/5 مك فارلند باكتري ها) انجام شد. نمونه ها در دماي 30 درجه سانتي گراد به مدت 96 ساعت نگهداري و شناسايي باكتري مهاري با تست هاي بيوشيميايي و روش مولكولي انجام گرفت. يافته ها: تأثير مهاري باكتري ها بر رشد قارچ هاي آسپرژيلوس نايجر، آسپرژيلوس فلاووس و موكور هيماليس در فواصل 0/5تا 3 سانتي متر مشاهده شد. بر اساس نتايج تست هاي بيوشيميايي و روش كلني- PCR، باكتري با بيشترين اثر مهاري نسبت به قارچ هاي مذكور باسيلوس آتروفئوس سويه ي HNSQJYH170 شناسايي شد. نتيجه گيري: باسيلوس آتروفئوس سويه ي HNSQJYH170 بومي اصفهان قابل استفاده براي توليد آنتي بيوتيك و مصارف كنترل بيولوژيك است.

Background and aims: Bacillus spp. are sources of antifungal metabolites with the potential use of preventing fungal infection. This study was aimed to identify and isolate inhibitory bacterium against pathogenic fungi in Isfahan using molecular method. Methods: In this cross-section descriptive, 150 samples (soil, air, and surface) from different parts of Isfahan were prepared and investigated the effect of inhibitory bacteria grown on nutrient agar medium on the growth of Aspergillus niger, Aspergillus flavus and Mucor hiemali. Qualitative investigation of fungal growth inhibition was done by inoculation methods, and quantitative evaluation was conducted using linear culturing in distance of 0.5, 1, 1.5, 2, 2.5 and 3 cm of fungal suspension (104 spore/µl) from the center of plates (bacterial inoculation, 0.5 Macfarland). Samples were incubated in 30 ͦC for 96 hours and identification of the inhibitory bacterium was done according to biochemical tests and molecular method of colony-PCR. Results: The effect of inhibitory bacteria against Aspergillus niger, Aspergillus flavus and Mucor hiemali was from 0.5 to 3 cm. According to biochemical tests and colony-PCR, the bacterium with the most inhibitory effect was Bacillus atrophaeus strain HNSQJYH170. Conclusion: Bacillus atrophaeus strain HNSQJYH170 is endemic in Isfahan and can be used in antibiotic production and biological control.