شيوع هيپوگناديسم در بيماران تالاسمي ماژور ايران: يك مطالعه ي مرور نظام مند و متاآناليز

The prevalence of hypogonadism in patients with thalassemia major in Iran – a systematic review and meta-analysis study

زمينه و هدف: از جمله شايع ترين عوارض اندوكرين در بيماران تالاسمي ماژور هيپوگناديسم مي باشد. مرور ساده مستندات نشان مي دهد، شيوع اين اختلال در بيماران تالاسمي ماژور ايران متفاوت و بين 88-31/3% گزارش شده است؛ لذا مطالعه ي حاضر با هدف تعيين شيوع هيپوگناديسم در بيماران تالاسمي ماژور ايران به روش متاآناليز انجام شده است. روش بررسي: اين مطالعه براساس چك ليست PRISMA براي مطالعات مرور سيستماتيك و متاآناليز انجام شد. جستجويي جامع در بانك هاي اطلاعاتي شامل:Magiran ، Iranmedex، SID، Medlib،IranDoc ، Scopus، PubMed، Science Direct، Cochrane، Embase، Springer، Online Library Wiley و همچنين موتور جستجوي Google Scholar با استفاده از كليدواژهاي MESH انجام شد؛ سپس تمام مقالاتي كه داراي معيار ورود به مطالعه بودند بدون محدوديت زماني تا سال 1394 مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها با استفاده مدل اثرات تصادفي و نرم افزار STATA Ver.11.1 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته ها: در 16 مطالعه، تعداد 2938 نفر با ميانگين سني 17/43سال مورد بررسي قرار گرفت. شيوع هيپوگناديسم در بيماران تالاسمي ماژور ايران 42/3% (فاصله اطمينان 95%: 53/8-30/7) برآورد گرديد. كمترين و بيشترين شيوع به ترتيب مربوط به مركز (41%) و شرق ايران (45%) بود. شيوع هيپوگناديسم در جنس مذكر و مونث به ترتيب 49% و 45/2% برآورد گرديد. در بررسي هتروژنيسيتي مطالعات، شيوع هيپوگناديسم با سال انجام مطالعه و حجم نمونه، ارتباط معني داري نداشت. نتيجه گيري: شيوع هيپوگناديسم در بيماران تالاسمي ماژور ايران بالا مي باشد و لزوم اجراي يك برنامه ي مدون و منظم جهت بررسي و پيگيري اين بيماران ضروري به نظر مي رسد.

Background and aims: Hypogonadism is one of the most common endocrine complications in patients with thalassemia major. A simple review of studies show different hypogonadism prevalence and has been reported between 31.3-88% in Iranian patients with thalassemia major. So, this meta-analysis study was conducted to determine the hypogonadism prevalence in Iranian patients with thalassemia major. Methods: This study was conducted based on PRISMA checklist for systematic review and meta-analysis studies. A comprehensive search by two researchers was conducted according to MESH keywords in databases such as Magiran, Iranmedex, SID, Medlib, IranDoc, Scopus, PubMed, Science Direct, Cochrane, Embase, Springer, Online Library Wiley and also search engine Google Scholar. Then, all articles were examined without any time limited until October 2015. Data were analyzed using random effects model and Stata ver. 11.1 software. Results: Sixteen studies involving 2938 patients with average age of 17.34 were identified to analyze in the meta-analysis. Hypogonadism prevalence in patients with thalassemia major in Iran has been estimated 42.3% (CI 95%: 30.7-53.8). Minimum and maximum prevalence in Iran were related to the center (41%) and east (45%), respectively. Hypogonadism prevalence in male and female patients was 49% and 45.2%, respectively. There was no significant relationship between hypogonadism prevalence and year of the study and sample size. Conclusion: The prevalence of hypogonadism in Iranian patients with thalassemia major is high and it is needed to perform a continuous and regular plan and follow up for these patients.