عنوان مقاله :
تأثير گوه جانبي پا با شيبهاي مختلف بر كينماتيك پا با استفاده از تكنيك آناليز مولفههاي اصلي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of lateral wedge insole with different inclination on foot kinematics using Principal Component Analysis
پديد آورندگان :
ربيعي، محمد دانشگاه مازندران - گروه فيزيولوژي و بيومكانيك ورزشي، بابلسر، ايران , اسلامي، منصور دانشگاه مازندران - گروه فيزيولوژي و بيومكانيك ورزشي، بابلسر، ايران , صادقي، حيدر دانشگاه خوارزمي تهران - گروه بيومكانيك و اصلاحي، تهران، ايران , فياض موقز، افشين دانشگاه مازندران - گروه آمار، بابلسر، ايران
كليدواژه :
زانو درد , پرونيشن پا , PCA , استئوآرتريت , گوه جانبي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بر هم خوردن مقدار و زمان پرونيشن پا ممكن است منجر به استئوآرتريت زانو شود كه براي درمان آن از مداخلاتي مانند گوه جانبي در ناحيه پا استفاده ميشود. تاكنون نتايج مطالعات متناقض بودهاند كه احتمالاً ناشي از شيبهاي مختلف گوه و تكنيكهاي استفاده شده ميباشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير گوه جانبي پا با شيبهاي مختلف بر كينماتيك پا با استفاده از تكنيك آناليز مولفههاي اصلي (PCA) انجام شد.
روش بررسي: 75 فرد سالم در اين مطالعه شركت كردند. سينماتيك اندام تحتاني آزمودنيها در 5 حالت دويدن با كفش و كفش با گوه جانبي با شيبهاي 3، 6، 9 و 11 درجه در قسمت پاشنه كفش، ثبت شد. سپس با استفاده از روش آماري PCA مولفههاي اصلي پرونيشن محاسبه شد. براي بررسي اثر گوه بر اورژن و شاخص پرونيشن (مولفه اول PCA) از آناليز واريانس با دادههاي تكراري استفاده شد.
يافته ها: گوههاي 9 و 11 درجه موجب افزايش معني دار زاويه اورژن شدند. هنگام بررسي شاخص پرونيشن علاوه بر گوههاي 9 و 11 درجه، گوه 6 درجه نيز با حالت بدون گوه افزايش معني داري نشان داد. روش PCA مشخص كرد كه گوه 6 درجه، علاوه بر اثرات كلينيكي گزارش شده، بر مكانيك پا نيز اثر ميگذارد.
نتيجه گيري: اورژن پا به تنهايي قادر به بيان تأثير گوههاي جانبي بر پا نميباشد و براي به دست آوردن نتايج دقيقتر بايد تمامي صفحات حركتي در نظر گرفته شود. روش PCA ميتواند معيار دقيقتري براي بررسي پرونيشن فراهم كند.
چكيده لاتين :
Background and aims: Disruption of pronation magnitude and timing lead to knee Osteoarthritis, that it can be treated by lateral wedge insole under foot. There were inconsistent results that maybe arising from different inclination or used techniques. The aim of current study was to assess the effect of lateral wedge insole with different inclination using Principal Component Analysis (PCA).
Methods: 75 subjects were participated in this study. Lower limb kinematics was recorded at five conditions including, running with regular shoe, and regular shoe with 3°, 6°, 9° and 11° lateral wedge insole at rearfoot. Then, principal components (PCs) of pronation were calculated by PCA. Repeated measure ANOVA was used to evaluate the effect of lateral wedge insole on foot eversion and pronation index (PC1).
Results: The 9° and 11° lateral wedge conditions lead to significant increase in eversion angle. However, in addition to the 9° and 11° lateral wedge conditions, 6° lateral wedge showed significant differences with regular shoe. In addition to reported clinical results, the PCA method revealed that 6° lateral wedge insole has significant effects on foot mechanics.
Conclusion: The eversion angle could not exclusively present the foot pronation, and all of three movement planes should be considered for accurate results. The PCA method provides more accurate criteria for investigating pronation.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد