تدوين الگوي استفاده خانواده از فضاي مجازي و سايبر براساس نظريه داده‌ بنياد

امروزه مصرف كالاهاي فرهنگي از مهم­ترين زمينه ­هاي فعاليت در حوزۀ سبك زندگي به شمار مي­رود. هدف پژوهش حاضر تدوين الگوي مناسب براي استفادۀ خانواده­ از فضاي مجازي و سايبر است. براي تدوين اين الگو و به‌دست‌آوردن داده ­هايي متناسب با موضوع مطالعه، از روش كيفي نظريۀ داده‌­بنياد استفاده شده است. شركت­ كنندگان در پژوهش حاضر، صاحب‌نظران و متخصصان حوزۀ اخلاق و خانواده بودند كه با نمونه‌گيري نظري براي مصاحبۀ نيمه­ ساختاريافته و اكتشافي انتخاب شدند و مصاحبه‌ها تا رسيدن داده­ها به اشباع نظري ادامه يافت. اعتبار يافته­ها با روش­هاي تطبيق توسط اعضا، بررسي همكار و مصاحبه ­هاي آزمايشي تأييد شد. براي تجزيه و تحليل داده­ها از كدگذاري باز، محوري و گزينشي استفاده شد. نتايج پژوهش گوياي آن است كه 335گزارۀ مفهومي اوّليه با 17‌مقولۀ اصلي و 49‌ مقولۀ فرعي در قالب ابعاد شش‌ گانه مدل پارادايمي شامل: موجبات علّي (3‌مقوله)؛ پديدۀ اصلي (فضاي مجازي و سايبر)؛ راهبرد (2‌مقوله)؛ ويژگي­هاي زمينه ­اي (6‌مقوله)؛ شرايط محيطي (4‌مقوله)؛ و پيامد (2‌مقوله) شناسايي شدند. يكپارچه­ سازي‌ مقوله ­ها بر مبناي روابط موجود ميان آن­ها، مدل پارادايمي را شكل داد كه الگوي مناسب را براي استفادۀ خانواده­ از فضاي مجازي و سايبر ارائه مي­كند.