تجزيه‌ و تحليل پيوستگي ژنتيكي لوكوس‌ DFNB39 در بيماران ناشنواي غير سندرمي مغلوب اتوزومي استان خوزستان

Genetic linkage analysis of DFNB39 locus in families with autosomal recessive non-syndromic hearing loss (ARNSHL) from Khuzestan province

زمينه و هدف: ناشنوايي رايج‌ترين نقص حسي در انسان است و در حدود يك مورد از هر 1000 كودك داراي ناشنوايي شديد يا عميق مي باشند. حدود 50% موارد ناشنوايي، ارثي است و تقريباً 70% موارد ناشنوايي، غير سندرمي است كه حدود 80% اين نوع ناشنوايي به‌صورت مغلوب اتوزومي به ارث مي‌رسد. اين بيماري هتروژن مي‌باشد و شيوع آن در كشورهاي در حال ‌توسعه بيشتر است. در ايران نيز به دليل بالا بودن نرخ ازدواج‌هاي خويشاوندي، فراواني بالايي دارد. هدف از اين مطالعه تجزيه‌وتحليل پيوستگي ژنتيكي لوكوس DFNB39 در خانواده‌هايي با ناشنوايي غير سندرمي مغلوب اتوزومي در استان خوزستان مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي آزمايشگاهي، به‌منظور تعيين نوع و فراواني جهش‌هاي ژنHGF 300 فرد از 25 خانواده با ناشنوايي غير سندرمي مغلوب اتوزومي از استان خوزستان بررسي شد. خانواده‌هاي انتخاب‌ شده در اين مطالعه، ازدواج خويشاوندي داشتند و داراي حداقل دو فرد ناشنوا بودند و همچنين ازنظر جهش‌هاي ژن GJB2 منفي بودند. تجزيه‌وتحليل پيوستگي ژنتيكي با انتخاب 6 نشانگر (STR (Short tandem repeats داخلي يا نزديك به لوكوس DFNB39 به‌وسيله PCR و ژل پلي آكريل آميد صورت گرفت. يافته‌ها: پس از بررسي خانواده‌هاي مختلف، هيچ ‌يك از خانواده‌ها با لوكوس DFNB39 پيوستگي نشان نداد. اين مطالعه حاكي از آن است كه جهش‌هاي ژن HGF در ايجاد ناشنوايي در خانواده‌هاي مورد بررسي احتمالاً نقشي ندارند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، لوكوس DFNB39 اهميت چنداني در بروز ناشنوايي در جمعيت مورد مطالعه ندارد؛ ولي براي تعيين نقش دقيق‌تر اين لوكوس در جمعيت ايراني مطالعات بيشتر ضروري است.

Background and aims: Hearing loss (HL) is a most common sensory deficit in humans and approximately one in 1,000 newborns has severe-to-profound HL. About 50% of HL cases are inherited and approximately 70 percent of HL cases are Non-syndromic that about 80 percent of this type of HL is inherited in recessive manner (ARNSHL). This is a heterogeneous disease and its prevalence is higher in developing countries. In Iran due to high rate of consanguinity has high frequency, too. The purpose of the present study was to investigate genetic linkage analysis of DFNB39 locus in families with autosomal recessive nonsyndromic HL from Khuzestan province. Methods: In this descriptive laboratory study, to determine type and frequency of HGF mutations 300 individuals of 25 families from Khuzestan province with autosomal recessive nonsyndromic hearing loss were examined. Selected families in this study had consanguinity and had at least 2 patients and also they were negative for GJB2 gene mutations. Linkage analysis was performed by 6 markers STR (Short tandem repeats) which were located in or were tightly linked to DFNB39 locus conventional PCR and PAGE. Results: After examining different families, it was revealed non of the families did not show linkage to the DFNB39 locus. Lack of HGF gene mutations in mentioned family suggests that the HGF's mutations probably have no role in causing HL in the studied families. Conclusion: Based on the results of this study, DFNB39 locus may not be important role in causing hearing loss of population studied. However, further studies are necessary to determine more precisely the role of this locus in hearing loss in Iranian population.