پژوهشي در حكم فقهي فيلتر (شبكه‌هاي تلويزيوني، صفحات وب و شبكه‌هاي اجتماعي مجازي)

A research on jurisprudential judgment of filter (T.V channels , Web pages and Social websites of virtual spaces)

مقاله پيشِ‌رو، پاسخ اين مسئله است: «آيا دليل فقهي بر جواز يا وجوب فيلتر و مسدود كردن شبكه‌هاي تلويزيوني، صفحات وب و شبكه‌هاي اجتماعي مجازي وجود دارد؟ اين دليل يا ادله كدام‌اند؟» براساس اين پژوهش و با تكيه بر آراي فقيهان بزرگ مي‌توان چنين نتيجه گرفت: اصل اولي، حرمت منع دسترسي ديگران به صفحات اينترنت، شبكه‌هاي تلويزيوني و شبكه‌هاي اجتماعي مجازي است و از دليل حرمت حفظ كتب ضلال نمي‌توان براي وجوب فيلتر بهره برد. اگر شبكه‌هاي تلويزيوني، صفحات وب و شبكه‌هاي اجتماعي مجازي مصداق منكَر باشند، مي‌توان از دليل نهي از منكر بر وجوب فيلتر استفاده كرد. ضمن اينكه اگر اين عمل مستلزم ضرر جاني و مالي و يا حتي تصرف در اموال باشد (كه معمولاً اين‌گونه است) اذن حاكم شرع لازم است.

This paper is a jurisprudential answer to this question: " Is there any jurisprudential evidence for admissibility or obligatory of filtering and blocking T.V. channels, web pages and virtual social websites? what is this evidence?" In accordance with this research and based upon grand jurists` opinions, it can be resulted that the first principle is prohibition of preventing others to access for internet pages, T.V. channels and virtual social websites, and the reason of prohibition of possessing the heretical books can`t make their filtering mandatory. Of course, if T.V. channels, web pages and virtual social websites are the proof of the evil, evidence of preventing from the evil can include it. Meanwhile if this act causes a bodily harm and loss of proprietary or even is possession of his property (which is usually as such ), judge`s permission is required.