كليدواژه :
فقه جزايي , مجازات بدني , رجم , تازيانه , قطع عضو
چكيده فارسي :
اين مقاله در جست‌وجوي بنيادهايي فقهي است كه برپايه آنها مي‌توان به امكان شرعيِ گذار از مجازات‌هاي بدني به‌عنوان حد يا تعزير نظر داد. مقاله بر بنيادهايي مانند امضايي بودن همه مجازات‌هايي كه در متون ديني ذكر شده، تكيه مي‌كند. بر اين اساس، بر موضوعيت نداشتن شكل و شيوۀ اجراي مجازات و اهميت داشتن مقاصد موردِنظر از اجراي كيفر نزد عقلاي جهان و نيز عبادي نبودن مقررات ناظر به نوع مجازات‌ها تأكيد مي‌كند. در نتيجه، ضرورت فهم متون مربوط به تعيين كيفر در سايۀ تغيير و تحولات عقلايي، و گذار از همۀ مجازات‌هاي بدني ـ خواه به‌عنوان حد و خواه تعزير ـ را همچون نظريه‌اي فقهي (كه البته باب بحث دربارۀ آن گشوده است) بي‌اشكال مي‌داند. همچنين، اين مقاله عناوين ثانوي و آثار جانبي نامطلوب اجراي مجازات‌هاي بدني، مانند بيزاري عمومي در جامعۀ اسلامي و جامعۀ جهاني و گستردگي اختيارات حكومت اسلامي را برمي‌شمارد و بر اين پايه، گذار از مجازات‌هاي بدني با استناد به عناوين ثانوي را هم روا مي‌شمرد. افزون بر اين، نشان مي‌دهد كه گاهي برخي از عناوين ثانوي، مشروعيت اجراي مجازات‌هاي بدني را با اشكال روبه‌رو مي‌كند. البته، پيشنهاد جايگزين‌هاي مجازات‌هاي بدني، در صورت جواز عدول از آنها، موضوع اين نوشتار نيست و به فرصتي جداگانه نياز دارد.
چكيده لاتين :
This paper seeks to find jurisprudential foundations that based on them, legal feasibility of transition from corporal punishment as the hodud (determined penalties) or ta`zir (discretionary punishment) can be theorized. Relied on the evidenc such as being confirmative of all the punishments stated in religious texts, lacking importance of the form and method of executing a punishment, being importance of the intended aims in executing a punishment for the wise of the world, non -worshipfulness of the ordinances concerning the kinds of punishments and, consequently, the necessity of understanding the texts related to determining punishment in the light of rational change and development, this paper has justified transition from corporal penalties - whether as hodud or ta`zir- as a jurisprudential theory, though the door of debate is open. Similarly, in this research, transition from corporal penalties has been validated according to the second titles of the precepts, the secondary effects of executing the bodily punishments such as public condemnation in Muslim and global societies, and the broadness of Islamic government jurisdiction. Of course, sometimes some second titles of the precepts are making legality of executing bodily penalties confront to problem. Suggesting the alternatives of the bodily punishments - if they are permitted , is not subject matter of this article, and needs a separate opportunity.
