بررسي شيوه هاي تصميم گيري مديران پژوهشي و آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد بر اساس مدل PAEI نظريه آديزس

Investigating the decision-making practices of the research and education managers of Shahrekord University of Medical Sciences based on the PAEI model of Adizes theory

زمينه و هدف: مدل PAEI آديزس الگوي جديدي در شيوه تصميم گيري مديران است. هدف اين پژوهش بررسي ميزان پيروي شيوه‌هاي تصميم گيري مديران آموزشي و پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد از الگوي آديزس مي ‌باشد. روش بررسي: روش پژوهش توصيفي- پيمايشي بوده و جامعه آماري پژوهش را اعضاء هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد در سال 1392 تشكيل مي‌دهد كه تعداد آن ها 176 نفر (57 زن و 119 مرد) است و از بين اين افراد تعداد 116 نفر (38 نفر زن و 78 نفر مرد) با استفاده از روش نمونه گيري طبقه ‌اي تصادفي به عنوان نمونه در نظر گرفته شده‌ اند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل دو پرسشنامه شامل پرسشنامه تصميم گيري مديران آموزشي و پژوهشي بودند. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون تحليل واريانس و آزمون تعقيبي توكي) با كمك نرم افزار SPSS استفاده شده است. يافته ها: ميزان پيروي مديران آموزشي و پژوهشي از الگوي آديزس از بعد اداري، اجرايي، سازماندهي و رهبري و خلاقيت و كارآفريني معني دار بودند (0/01>P). بر اساس مدرك تحصيلي پاسخگويان، بين شيوه رهبري مديران آموزشي و بين شيوه اداري مديران پژوهشي ارتباط معني داري وجود داشت(0/01>P) همچنين، بين پيروي از الگوي اجرايي، اداري، خلاقيت و رهبري مديران پژوهشي و بين پيروي از الگوي اجرايي و اداري مديران آموزشي بر حسب سابقه كار تفاوت وجود داشت (0/01>P). نتيجه گيري: با توجه به استفاده بيش از حد متوسط مديران آموزشي و پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد از الگوي آديزس از بعد الگوي اداري، الگوي اجرايي، سازماندهي و رهبري و خلاقيت و كارآفريني، پيشنهاد مي‌گردد قوانين و دستورالعمل ‌ها بازنگري شده، زمينه‌هاي خلاقيت در سازمان پيش بيني گردد و براي اجراي تصميمات، افراد مناسب تعيين گردد.

Background and aims: The PAEI model of Adizes is a new pattern in the decision maker's direction. The aim of this study was to investigate the adherence of decision making methods of educational and research managers in Shahrekord University of Medical Sciences using Adis model. Methods: This research was a descriptive study and population of the study was faculty members of Shahrekord University of Medical Sciences in year 2013 that were 176 people (57 women and 119 men) and 116 people (38 females and 78 males) with stratified random sampling have been considered. The instruments that used in this research were two questionnaires including decision-making questionnaires of educational and research managers. For analyzing of the data, descriptive and inferential statistics (ANOVA and Tukey test) were used using SPSS. Results: The rate of adherence of educational and research managers from the Adizes model including administrative model, the pattern of implementation, organization and leadership, creativity, and entrepreneurship was significant (P>0.01). According to the degree of respondents, there was a significant difference between the leadership style of the educational managers and the administrative staffs of the research directors (P>0.01). Also, based on the work experience, there was a significant difference between the follow-up of the executive and administrative model of educational managers and also the adherence of executive model, administrative, creativity and leadership of research directors(P<0.01) Conclusion: According to usage rate of educational and research managers of Shahrekord University of Medical Sciences from the pattern of administration, executive model, organization and leadership, creativity and entrepreneurship of Adizes model, it is proposed the rules and guidelines are revised, the fields of creativity in the organization are predicted and for implement decisions, the appropriate individuals are determined.