الگوواره‌اي نوين در ساختارشناسي فقه

(A New Pattern for Studying the Structure of Jurisprudence (Fiqh

فقه اسلامي براي استحكام دروني و بازسازي خود به عناصر و لوازمي وابسته است كه يكي از آنها ساختار منطقي و دسته‌بندي نظام‌يافتۀ آن است: ساختاري كه بتواند دانشي با اين گستره را سازمان بخشد؛ جايگاه هر مسئله را مشخص كند؛ دستيابي به مباحث آن را روان‌تر و فهم مطالب آن را آسان‌تر نمايد؛ با شبكه گسترش‌پذير خود، گزاره‌هاي پيشين و پسين فقه را پذيرا باشد و همچنين، با تحولات ابزارهاي نوين در ذخيره‌سازي و جست‌وجوهاي متنوع و به‌ويژه در جست‌وجوهاي كارآمدِ موضوعي و شبكه‌اي به‌كار آيد. پرسش اصلي آن است كه براي ساختارشناسي نظام‌يافته و دسته‌بندي منطقي فقه چه راهكار مناسبي وجود دارد؟ در اين مقاله، ساختار‌شناسي علم فقه از نگاه نظام‌سازي اصطلاحات و تأثير آن در ارائۀ ساختار منطقي علم فقه، به‌عنوان راهبردي اساسي، بررسي مي‌شود. همچنين، با مروري بر دسته‌بندي رايج فقه براي تقسيم‌بندي آن الگويي پيشنهاد مي‌شود.

For its external strength and reconstruction, Islamic jurisprudence or fiqh is depended on some elements and requirements that one of them is its logical structure and organized categorization: a structure that is able to organize a science with such an extent, clarify the position of any problem, make gaining its discussions easier and facilitate understanding its subjects, accept previous and past legal propositions of fiqh with its extendable network, and similarly, operate to various saves and searches and do specially the functional topic and network searches according to the development of the new instruments. The main question is that what is the suitable tactic of a organized morphology and logical categorization of fiqh? In this paper, morphology of fiqh based on an formulating the terms, and its effect on representing the logical structure of fiqh as an essential strategy is considered. Also, with an review of the current classifying the fiqh for its devision, a model is suggested.