بررسي اثر تجويز سيستميك مفلوكين بر علائم قطع مصرف مرفين در موش صحرائي

Effect of Systemic Administration of Mefloquine on Morphine- Induced Withdrawal Symptoms in Rats

سابقه و هدف: مكانيسم‌هاي دقيق وابستگي به اپيوئيدها و سندرم قطع مصرف هنوز به طور كامل شناخته نشده اند. از دير باز مطالعات زيادي در رابطه با عواملي كه بتوانند علايم قطع مصرف را كاهش دهند، صورت گرفته است. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي اثر مفلوكين (يك مهاركننده اتصالات شكافي) بر علايم قطع مصرف مرفين در موش صحرايي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، موش‌هاي صحرايي نر بالغ از نژاد ويستار در محدوده وزني 225 تا 275 گرم به طور تصادفي در گروه‌هاي 8 تايي وارد مطالعه شدند. به منظور القاي وابستگي، از روش تزريق زير جلدي دوزهاي فزاينده مرفين در يك دوره 13 روزه استفاده شد. در روز سيزدهم نيم ساعت بعد از آخرين دوز تزريق مرفين، به گروه كنترل، سالين (ml/kg 1) و به 3 گروه درماني به ترتيب مفلوكين در دوزهاي 5 ،15 و 30 mg/kg به صورت داخل صفاقي تزريق شد و نيم ساعت بعد به همۀ گروه‌ها نالوكسان (mg/kg, ip 4) تزريق و به مدت 60 دقيقه علايم قطع مصرف شامل (پرش، ايستادن روي پاها، تيمار كردن آلت تناسلي، كشيدن شكم روي زمين، تيمار كردن بدن و حركات شبيه سگ خيس) ثبت گرديد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مفلوكين نه تنها علايم قطع مصرف را به صورت جداگانه كاهش داد، بلكه توانست علايم تام سندرم ترك را نيز در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري كاهش دهد. استنتاج: با توجه به نتايج به دست آمده، مفلوكين در كاهش علايم قطع مصرف مرفين موثر بوده است.

Background and purpose: The exact mechanisms of morphine dependence and withdrawal syndrome remain unclear. Many studies have been performed to find a drug for prevention of withdrawal symptoms. The aim of this study was to evaluate the effect of mefloquine (a gap junction inhibitor) on morphine withdrawal symptoms in male rats. Materials and methods: In an experimental study, adult male Wistar rats weighting 225± 275 g were randomly divided into 6 groups (n=8 per group). In order to induce dependency, additive doses of morphine were injected subcutaneously for 13 days. At day 13, after the last dose of morphine, saline (1 ml/kg: control) or mefloquine (5, 15, 30 mg/kg) were injected intraperitoneally. After 30 min, all groups received naloxone (4 mg/kg, ip) and the withdrawal signs including jumping, rearing, genital grooming, abdominal writhing, body grooming and wet dog shake, were recorded for 60 minutes. Results: The results showed that mefloquine in all used doses decreased the withdrawal symptoms and the total withdrawal scores compared to control group. Conclusion: Mefloquine was found effective as a gap junction inhibitor in decreasing the symptoms of morphine withdrawal syndrome.