برآورد تعداد بيماري و مرگ ناشي از آلايندهNO2 در هواي پنج كلان شهر ايران در سال 1390 با استفاده از مدل AirQ

Estimation of Diseases and Mortality Attributed to NO2 pollutant in five metropolises of Iran using AirQ model in 2011-2012

سابقه و هدف: نياز ضروري انسان به هوا از يك سو و افزايش آلاينده‌هاي هوا از سوي ديگر باعث شده تا آلودگي هوا به عنوان يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي بشري تبديل گردد. آلاينده‌هاي هوا و از آن جمله NO2 مي‌توانند اثرات بهداشتي قابل توجهي را بر روي سلامتي انسان بگذارند. از اين رو بررسي اثرات بهداشتي اين آلاينده، جهت كنترل آن امري ضروري مي‌باشد كه بدين منظور كلان شهرهاي مشهد، تبريز، شيراز، اصفهان و اراك به عنوان شهرهاي هدف انتخاب و از اين جهت مورد بررسي قرار گرفتند. مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعي حاضراطلاعات لازمه از سازمان‌هاي حفاظت محيط زيست پنج كلان شهر ايران در سال 1390 اخذ گرديد. اعتبار آن‌ها مطابق با معيارهاي WHO سنجيده شد و داده‌هاي معتبر پس از آماده‌سازي وارد نرم‌افزار AirQ شده و نتايج استخراج گرديد. يافته‌ها: شهر اصفهان با متوسط غلظت ساليانه µg/m^3 128 بيش‌ترين غلظت NO2 را داشت و در تمامي شهرها اين متوسط غلظت بيش‌تر از حد استاندارد كشورمان بوده است. تعداد كل مرگ، مرگ قلبي عروقي و بستري به دليل انسداد مزمن ريوي، در مشهد به ترتيب با 286 نفر، 161 نفر و 43 نفر بيش‌ترين تعداد را داشته‌اند. استنتاج: NO2 بيش‌ترين اثرات سوء بهداشتي را به ترتيب در شهرهاي مشهد و اصفهان داشته است كه مي‌توان آن را به بالا بودن تعداد خودروها، افزايش ترافيك شهري و متعاقبا مصرف بالاي سوخت، بالا بودن جمعيت دائم و موقت در شهرهاي مذهبي و توريستي مرتبط دانست.

Background and purpose: Aims: Weather is one of the essential needs of human. Due to increasing of the air pollution, air pollution is one of the most important challenges of human life, in the last decades. Air pollutants, including NO2 can have significant adverse health effects on the human. Therefore, evaluation of the health effects of this pollutant is necessary for its control. The aim of this study was evaluation of health effects of NO2 on the human in Mashhad, Tabriz, Shiraz, Isfahan and Arak metropolises of Iran in 2011-2012. Materials and methods: The necessary data was obtained from Environmental Protection Agencies of related metropolises. The validity of data was evaluated according to the WHO criteria. The valid data entered into the AirQ software and the results were obtained. Results: Isfahan with the annual concentration of 128 μg/m3 has the highest concentration of NO2. In all cities, the average concentration was higher than the national standard. For total mortality, cardiovascular death and hospitalization for chronic obstructive pulmonary, Mashhad had the greatest number, with 286, 161 and 43 cases, respectively. Conclusion: the most adverse health effect of NO2 was in Mashhad and Isfahan cities, respectively. It can be explained by increasing the number of vehicles, traffic and fuel consumption and high levels of temporary and permanent population in the religious and tourist sites.