بررسي يافته هاي باليني ، آزمايشگاهي و سرانجام بيماران مبتلا به آنتراكس

Survey of Clinical features, laboratory and outcome of patients hospitalized with anthrax

سابقه و هدف: سياه زخم بيماري مشترك انسان و دام محسوب مي‌شود كه توسط باسيل گرم مثبت اسپوردار به نام باسيلوس آنتراسيس ايجاد مي‌شود. ايران يكي از مناطق آلوده به اين بيماري است. اين مطالعه با هدف بررسي يافته‌هاي باليني و آزمايشگاهي و اقدامات درماني موارد مبتلا به سياه زخم انجام شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت گذشته‌نگر و به روش توصيفي بر روي 28 بيمار ثابت شده سياه‌زخم از طريق پرونده‌هاي بيماران بستري در بخش عفوني بيمارستان رازي قائمشهر بين سال‌هاي1383 تا 1392 انجام گرديد. يافته‌ها: از ميان 28 بيمار، 24 نفر مبتلا به سياه زخم جلدي و 3 نفر سياه زخم گوارشي و 1 بيمار (3/57 درصد) مبتلا به مننژيت بودند. 21 بيمار (75 درصد) ساكن روستا و 7 بيمار (25 درصد) ساكن شهر بودند. شايع‌ترين گروه شغلي بيماران دامداري بود (35 درصد). در ميان بيماران مبتلا به سياه زخم جلدي، وجود ادم و وزيكول شايع‌ترين علائم زخم بيماران بود. دست و انگشتان بيش ترين موارد ابتلا را داشتند. استنتاج: در مناطق اندميك بيماري سياه زخم، هر زخم مشكوك با ادم غيرگوده گذار با يا بدون ضايعه نكروتيك بايد از نظر سياه زخم بررسي شود.

Background and purpose: Anthrax is a zoonotic disease caused by gram-positive Bacillus anthracis spore. Iran is one of the areas contaminated by this disease. This study aimed to evaluate the clinical and laboratory findings, and treatment of anthrax cases. Materials and methods: This retrospective and descriptive study was performed in 28 patients with anthrax hospitalized in Razi Hospital, Ghaemshahr, during 2004 -2014. The required data were obtained from patients’ files. Data was analyzed by SPSS V.16. Results: Among the patients 24 had cutaneous anthrax and intestinal anthrax and meningitis were seen in three and one patients, respectively. Twenty one patients (75%) lived in rural areas and seven (25%) were urban. The most common occupation in patients was ranching (35%). In patients with cutaneous anthrax, the most common symptoms were associated with edema and vesicles ulcer. Hands and fingers were the most susceptible. Conclusion: In anthrax-endemic areas, any suspicious lesions or none pitting edema, with or without necrotic lesions, should be examined for anthrax.