عنوان مقاله :
ويژگي هاي اپيدميولوژيك و تعيين كننده هاي مرگ و مير سندرم حاد كرونر در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiological Characteristics and Determinants of Mortality in Acute Coronary Syndrome in Iran
پديد آورندگان :
احمدي، علي مركز تحقيقات مدل سازي در سلامت - دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمارزيستي , اعتماد، كورش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي , خالدي فر، ارسلان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده پزشكي - گروه قلب و عروق , مباشري، محمود مركز تحقيقات مدل سازي در سلامت - دانشگاه علوم پزشكي شهر كرد - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , سجادي، حميرا مركز تحقيقات عوامل اجتماعي تعيين كننده سلامت - دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - گروه پزشكي اجتماعي
كليدواژه :
سندرم كرونر حاد , مرگ و مير , سكته قلبي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سندرم حاد كرونر شامل سكته قلبي با و بدون بالارفتن قطعه ST و آنژين ناپايدار مي باشد. ويژگي هاي اپيدميولوژيك اين بيماران و عوامل تعيين كننده مرگ و مير آنها در ايران تا كنون بررسي نشده است. اين مطالعه با هدف تعيين ويژگي هاي بيماران مبتلا به سندرم حاد كرونر و تعيينكنندههاي مرگ و مير آن ها در ايران انجام گرديده است. مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت هم گروهي آينده نگر مبتني بر بيمارستان بوده است. هم گروه بيماران با توجه به تاريخ ابتلا به سندرم حاد كرونر و تاريخ بستري در بيمارستان، مدت بستري و تاريخ ترخيص از بيمارستان به دليل مرگ يا بهبودي نسبي تعريف شد. بيماران از تاريخ تشكيل هم گروه تا زمان رخداد واقعه پيگيري شدند. در اين مطالعه از اطلاعات 20750 بيمار مبتلا به سكته هاي قلبي كليه بيمارستانهاي داراي بخش قلب در 31 استان ايران به عنوان هم گروه استفاده شد. براي تعيين فاكتورهاي مرتبط با مرگ و مير بيماران از رگرسيون كاكس (مدل مخاطرات تناسبي) و محاسبه نسبت مخاطره استفاده شد. يافتهها: ميزان بروز مرگ در هزار شخص- سال در بيماران پي گيري شده سكته قلبي با و بدون بالا رفتن قطعه ST به ترتيب 3698/4 و 4573/3 در هزار نفر– سال بود. ميانگين و انحراف معيار سن بيماران مبتلا به سكته قلبي با بالا رفتن قطعه ST13/1± 60/5 سال و در بيماران بدون بالارفتن قطعه ST 13/4± 62/9 سال بود. شيوع ديابت نوع دو و فشارخون بالا به ترتيب در بيماران 22/2 درصد و35/5 درصد بود. شيوع سكته قلبي با بالا رفتن قطعه ST در بيماران 75/8 درصد و شيوع سكته قلبي بدون بالا رفتن قطعه ST در بيماران 24/2 درصد بود. سن بالاتر از 84 سال، جنسيت زن، بي سوادي، عدم دريافت درمان ترومبوليتيك، سابقه خانوادگي، درد قفسه سينه قبل از ورود به بيمارستان و درد مقاوم به درمان، انسداد شاخه راست قلب، تاكيكاردي بطني، سكته قلبي با بالارفتن قطه ST، نارسايي قلب و دريافت آنژيوپلاستي مهم ترين تعيين كننده هاي مرگ بيماران بودند. استنتاج: الگوي غالب نوع سكته در بيماران ايراني، سكته قلبي با بالا رفتن قطعه ST بود. گزارش ويژگيهاي بيماران مبتلا به سندرم حاد كرونر و عوامل تعيين كننده مرگ و مير در آن ها مي تواند در اتخاذ استراتژي و تصميم گيري كاركنان نظام سلامت و نحوه ارزيابي، پايش، مراقبت و درمان و نحوه برخورد با بيماران كمك كننده باشد. از جمله استراتژي هاي مهم مي توان آموزش به مردم براي مراجعه به اورژانس در صورت داشتن علائم سندرم كرونر حاد و دسترسي و دريافت درمان در وقت طلايي و پيشگيري از مرگ هاي قابل اجتناب را نام برد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Acute coronary syndrome (ACS) includes ST elevation myocardial
infarction (STEMI), non–ST-segment elevation myocardial infarction (NSTEMI), and unstable angina.
This study was conducted to determine the characteristics of patients with ACS and determinants of their
mortality in Iran.
Materials and methods: This study was a hospital-based prospective cohort study in which we
used the data of 20,750 patients registered in National Registry of myocardial infarction in hospitals with
cardiology ward in 31 provinces in Iran. To determine the factors associated with patients’ mortality, Cox
regression (relative hazards model) was used.
Results: Mortality rate in followed up patients with STEMI and NSTEMI was 3698.4 and 4573.3
per 1000 person-year, respectively. The mean age of patients with STEMI was 60.5± 13.1 years and in
those with NSTEMI was 62.9± 13.4 years. The prevalence of STEMI and NSTEMI was 75.8% and
24.2%, respectively. The most important determinants of mortality in patients were age over 84 years of
old, female sex, illiteracy, lack of receiving thrombolytic therapy, right bundle branch block, STEMI,
heart failure, and receiving angioplasty.
Conclusion: The characteristics of patients with ACS, could help the health system personnel in
strategy adoption and decision making as well as assessment, monitoring, and treatment of patients.
Training people to refer early for emergency care in case of manifesting ACS symptoms, and providing
them with treatment at golden time could be of great benefit in reducing the rate of mortality.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران