بازنمايي تابلوي شام آخر لئوناردو داوينچي در عصر پست‌مدرن با رويكرد انتزاعي – مينيماليسم

Representation of The Last Supper by Leonardo da Vinci in the Postmodern Era Using the Abstract-Minimalism Approach

واقعة شام آخر حضرت مسيح همواره به عنوان يكي از مهم‌ترين رويدادهاي آيين مسيحيت مورد توجه بوده است. هنرمندان بسياري اين واقعه را نقاشي كردند كه از ميان آنها مهم‌ترين و شناخته شده‌ترين اثر، نقاشي ديواري شام آخر لئوناردو داوينچي در صومعه سانتا ماريا دله گراتسيه است. اهميت اين نقاشي به حدي است كه در دورة معاصر نيز بازخواني‌هاي جديدي از اين اثر شكل گرفته است. تصاوير متعدد بازنمايي شده شام آخر در دوره معاصر، بيانگر تغييرات مفهومي و محتوايي، ويژگي ها و مسايل جامعه معاصر است. هدف، مطالعة آثار بازنمايي شده از نقاشي شام آخر داوينچي در دورة پست مدرنيسم، با توجه به ويژگي‌ها و شرايط زماني اين دوره است. محتوا و معاني در آثار بازنمايي شده از شام آخر تغيير كرده است. نمونه‌هاي بازنمايي شدة بسياري از شام آخر داوينچي وجود دارد كه در اين پژوهش دو نمونه تصوير از وجه هنري (انتزاع-مينيماليسم) مورد تحليل و توصيف قرار گرفته است. جمع آوري اطلاعات در پژوهش حاضر با استفاده از روش اسنادي-كتابخانه‌اي است و در نهايت به تحليل و توصيف تصاوير، كه ويژگي‌هاي فرهنگي و اجتماعي جامعه را براي مخاطب بازنمايي مي‌كنند پرداخته مي‌شود. در حقيقت تصاوير ابژه‌هاي فرهنگي معاصر هستند كه مفاهيم جديدي را بيان مي‌كنند. نوع بيان متفاوت است اما معاني مانند معنويت، تقدس به واسطة وجود نشانه‌هايي در هر دو اثر بيان شده است. بنابراين يك اثر هنري جاودان، با قرار گرفتن در بافت هاي موقعيتي گوناگون معاني جديدي را خلق مي‌كند.

The Event of the Last upper of Jesus Christ has always been considered as one of the most important events in Christianity. Many artists have addressed this event in their artwork; the most important and best-known representation of this event was addressed in Leonardo da Vinci’s The Last Supper fresco that is displayed in the monastery of Santa Maria delle Grazie. The importance of this painting emerges from the fact that new readings and interpretations of this work have been made even in the contemporary era. Multiple images represented have The Last Supper in the contemporary era, with changes in the concept and content according to the features and the problems of contemporary society. The goal here is to study the represented works of Da Vinci’s The Last Supper in the era of postmodernism by following the period’s characteristics and conditions of this time. The content and meanings of the represented works of the Last Supper have changed. There are many represented examples of da Vinci’s The Last Supper of which, in this study, two sample images of artistic means (abstract-minimalism) have been analyzed and described. Data in this study has been collected by using documentations from the library, and finally, the images which represent the cultural aspects and the features of the society for audiences have been analyzed and described. In fact, these images are contemporary cultural objects which express new concepts. The word-types used were different, but meanings such as spirituality and holiness have been expressed by several signs in both works. By placing a timeless work of art in different positional contexts, therefore, new meanings are created.