كليدواژه :
طراحي معماري , بناي مقدس تاريخي , ارزش هاي فرهنگي , الحاق , معيار
چكيده فارسي :
همواره در پژوهش هاي حوزه معماري و شهرسازي از «نمونه هاي مورد مطالعه » نام برده مي شود و به فراخور موضوع تحقيق،
نمونه هايي مورد ارزيابي قرار م يگيرند. اما غالباً نقش اين «نمون هها » در روند پژوهش و نحوه استخراج داده هاي مفيد از آنها، مبهم و
بدون روش مشخص است. در واقع معمولاً هر محقق به گونه اي شخصي و فارغ از روش هاي علمي به تحليل نمونه ها اقدام م يكند. اين
فقدان روش مندي، از ي كسو ارزش علمي پژوهش را كمرنگ م يكند و از سوي ديگر امكان اعمال نظر شخصي محقق بر روند تحقيق
را افزايش م يدهد به گون هاي كه ممكن است از يك نمونه واحد، دو محقق، دو نوع نتيج هگيري كنند.
از سوي ديگر پژوهش هاي معماري كه قصد بهر هگيري از تجربيات گذشته را دارند ناچارند كه به نمونه هاي پيشين مراجعه و جنبه هاي
مثبت آن را براي ايده هاي آتي وام گيرند. بدين لحاظ، ضروري است كه متناسب با موضوع تحقيق، تكنيك هاي مدون علمي كه
چهارچوبي روش مند دارند شناسايي شده و مورد استفاده واقع شوند.
نوشتار حاضر، براي پاسخگويي به يك نياز، يعني چگونگي تدوين آداب همنشيني با بناهاي تاريخي مقدس، سعي دارد روشي را
پيشنهاد كند كه از طريق نمونه هاي موجود بتوان معيارهايي براي طرح هاي آينده تدوين كرد. محدوديت هاي منابع تحقيق، قوانين و
اسناد كل ينگر و غير بومي )منشورها و توصيه نامه هاي بين المللي(، تعارض ديدگاه هاي صاحبنظران در خصوص حفاظت و ساختارهاي
جديد و در نهايت پيچيدگي هاي مطالعه بر روي آثار ارزشمند تاريخي نشأن م يدهد كه از ميان روش هاي موجود ترجيح با آنهايي
است كه نمونه هاي پيشين در يك منطقه جغرافيايي را تجزيه تحليل كرده و از خلال آنها آدابي متناسب با همان پهنه جغرافيايي و
فرهنگي استخراج كرده اند.
روش پيشنهادي، يعني «استدلال بر مبناي نمونه
Case-based reasoning » مطابق يك مدل ساختارمند، به محقق كمك م يكند
كه نمونه ها را طي يك فرآيند مشخص، تحليل كرده و خروج يهايي مورد انتظار به دست آورد. اين روش براي ساير پژوهش هاي مشابه
نيز كارايي داشته و محققان حوزه معماري و شهرسازي را از برخوردهاي غير يكسان با نمونه هاي موردي مي رهاند.
چكيده لاتين :
Case studies are frequently used in research in the field of architecture and urban studies and according to
the research subjects, some cases are evaluated. However, the role of these cases in the research process and
how to extract useful data from them are usually vague and no method is specified in this regard. In fact,
researchers usually analyze the cases personally and without the scientific method. The lack of systematic
method, on the one hand, diminishes the value of scientific research, and on the other hand, increases the
possibility to exercise personal opinion of the researcher on the study, so that two researchers may make
two different conclusions about a single case.
On the other hand, architectural studies that are going to benefit from past experiences are forced to refer to
previous cases and take their positive aspects for further ideas. For this reason, it is essential that proportionate
to the research subject, scientifically codified techniques be identified and used in a systematic framework.
To respond a need, i.e. how to formulate rules of juxtaposition with sacred monuments, the present study
attempts to propose an approach to formulate criteria for future projects through existing cases. The resource
constraints, holistic and non-indigenous laws and documents (international charters and recommendations),
conflicting views of experts on the conservation and new structures, and the implications of study on valuable
historical monuments indicate that among the available methods, a method that analyses the past cases in a
geographic region and extract principles related to that geographic and cultural platform is preferred from
all existing methods. The proposed method, “case-based reasoning”, based on a structured model, helps the
researcher to analyze cases in a specific process and achieve the expected outcomes. This method can be
used for similar researches and makes researchers in the field of architecture and urban planning free from
the different attitudes toward same cases.
