تاثير معنادرماني اسلامي بر بهبود سازگاري اجتماعي و تاب آوري مادران كودكان عقب مانده ذهني

Investigating the Effect of Islamic logo Therapy on the Improvement of Social adaptation and Resiliency in the Mothers of Mentally Retarded Children

مقدمه: عقب ماندگي ذهني معضلي است كه بنيان خانواده را تحت تاثير قرار مي دهد. با تولد يك فرزند عقب مانده ذهني عملكرد روان شناختي والدين دچار اختلال مي گردد. دو مولفه روان شناختي مورد توجه در اين فرايند، سازگاري اجتماعي و تاب آوري روان شناختي والدين است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير معنادرماني اسلامي بر بهبود سازگاري اجتماعي و تاب آوري مادران كودكان عقب مانده ذهني انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، مطالعه اي نيمه تجربي، از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام مادران داراي كودك عقب مانده ذهني در اصفهان بود. جهت انجام اين پژوهش 45 مادر داراي فرزند عقب مانده ذهني با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند.گروه هاي آزمايش در 9 جلسه 90 دقيقه اي معنادرماني اسلامي شركت كردند. ابزارهاي مورد استفاده، پرسشنامه هاي سازگاري اجتماعي و تاب آوري بود. داده ها با روش تحليل آنكوا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج بيانگر آن بود كه آموزش معنادرماني اسلامي منجر به تفاوت معني دار در ميانگين پس آزمون نمرات گروه هاي آزمايش در هر دو متغير سازگاري اجتماعي (p<0.001) و تاب آوري (p<0.001) شد. نتيجه گيري: معنادرماني اسلامي سبب مي شود مادران كودكان عقب مانده ذهني در مولفه هاي سازگاري اجتماعي و تاب آوري بهبود معني داري داشته باشند آن ها حتي با وجود فرزند عقب مانده، سازگاري اجتماعي بهتر و تاب آوري بالاتري را در فرايند زندگي شخصي و اجتماعي كسب مي نمودند.

Introduction: Mental retardation is a problem which affects the family’s foundation. By giving birth to a retarded child the parents’ psychological performance becomes disturbed. Two psychological components attended in this process are social adaption and psychological resiliency. Therefore, the present study was conducted to investigate the effect of Islamic logo therapy on the improvement of social adaptation and resiliency in the mothers of mentally retarded children. Material and methods: the present study was a semi-experimental research with pretest, post-test and control group type. The statistical population of the study included mothers of mentally retarded children in Isfahan. In order to do the study 45 mothers of mentally retarded children were selected through purposive sampling method. The experimental groups took part in 9 ninety-minute sessions of Islamic logo therapy. The applied instruments were the questionnaires of social adaptation and resiliency. The data were analyzed through ANCOVA. Findings: the results indicated that teaching Islamic logo therapy leads to a significant difference in the mean of post-test scores in the experimental group in both variables of social adaptation (p<0/01) and resiliency( p<0/01). Conclusion: Islamic logo therapy causes the mothers of mentally retarded children to significantly improve in the components of social adaptation and psychological resiliency, and it leads to better social adaptation and higher resiliency in the process of personal and social life despite having a retarded child.