اثربخشي درمان توانبخشي عصب - روانشناختي بر عملكرد توجه مستمر در دانش آموزان با اختلال رياضي شهر تبريز

The Effectiveness of Neuropsychological Rehabilitation Treatment on the Continuous Attention Function of Students with Dyscalculia

مقدمه: اختلال در رياضيات عبارت است از ناتواني در انجام مهارت هاي مربوط به حساب با توجه به ظرفيت هوشي و سطح آموزشي كه از كسي انتظار مي رود. پژوهش حاضر نيز با هدف تعيين اثربخشي درمان توانبخشي عصب - روانشناختي بر عملكرد توجه مستمر در دانش آموزان با اختلال رياضي انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر به صورت نيمه آزمايشي با دو گروه آزمودني بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شهر تبريز در سال 1395 بود، و نمونه مورد نظر از مناطق پنجگانه اختلالات يادگيري انتخاب شدند. روش نمونه گيري به صورت تصادفي ساده بود. بدين صورت كه يك گروه 10 نفره شامل افراد مبتلا به اختلال يادگيري رياضي و 10 نفر نيز شامل گروه گواه بود. يعني افرادي كه مبتلا به ناتواني يادگيري هستند اما مداخله اي براي آنها صورت نگرفت. تعداد جلسات درماني 20 جلسه بود و هر جلسه 45 دقيقه به طول مي انجاميد. ابزار پژوهش شامل برنامه كامپيوتري توانبخشي عصب- روانشناختي Sound Smart و آزمون عملكرد پيوسته بود. تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره انجام شد. يافته ها: بين ميانگين نمره هاي پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش و كنترل تفاوت معني داري وجود داشت (p<0.001)، به نحوي كه توانبخشي عصب - روانشناختي باعث بهبود توجه مستمر در دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي گرديد. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد توانبخشي عصب - روانشناختي مي تواند به عنوان يك روش اثربخش در افرادي كه اختلال يادگيري رياضي دارند مورد استفاده قرار بگيرد.

Introduction: Dyscalculia is the disability to perform the skills related to calculation in consideration to intellectual capacity and educational level that is expected from a normal person. The current study was aimed to determine the effectiveness of neuropsychological rehabilitation treatment on the continuous attention function of students with dyscalculia. Materials and Methods: The design of the present study was semi-experimental with two groups of 10 students from Tabriz city in 2016. The sampling method was simple randomization, in which a group of 10 students with mathematical learning disorder were chosen from five regions of the city with learning disorders and 10 students as a control group who had learning disability but without any therapeutic interventions. The case group received twenty therapeutic sessions of 45- minute. The study instrument contained of computer program of neuropsychological rehabilitation (sound smart) and continuous function test. The data analysis was done using the multivariable covariance analysis. Results: There were significant differences between the mean scores of the pretest and posttest of the experimental and control groups (p<0/001), so that the neuropsychological rehabilitation led to promotion of continuous attention in students with mathematical learning disorders. Discussion: This study indicated that neuropsychological rehabilitation can be used as an effective method for people with mathematical learning disorders.