رابطه شيوه هاي فرزندپروري با بلوغ اجتماعي و سبك هاي مقابله اي دختران نوجوان شهر اصفهان سال 1394

The Relationship between Parenting Methods and Social Puberty and Coping Styles in Female Adolescents in the City of Isfahan in 2015

مقدمه: نوجواني در چرخه رشد افراد، دوره اي بحراني محسوب مي شود كه عوامل متعددي مي توانند بر آن تاثير گذاشته و مسير رشدي نوجوان را دچار تغيير مثبت و يا منفي نمايد. بر همين اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي رابطه شيوه هاي فرزندپروري با بلوغ اجتماعي و سبك هاي مقابله اي دختران نوجوان بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي، جامعه آماري شامل كليه دختران نوجوان 14-11 ساله شهر اصفهان كه در سال تحصيلي 1394-1393 مشغول به تحصيل بودند، بود. جهت انتخاب حجم نمونه 250 نفري، از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي استفاده شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي شيوه هاي فرزندپروري، مقياس سبك هاي مقابله اي و پرسشنامه بلوغ اجتماعي بود. داده هاي حاصل از پژوهش با روش آماري ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه راهبرد مساله مدار با مشاركت والدين (r=0.23) و ضعف در نظارت (r=-0.38)، راهبرد هيجان مدار با عدم ثبات در برخورد (r=0.29) راهبرد گريز - اجتناب با ضعف در نظارت (r=0.37)، كفايت شخصي با فرزندپروري مثبت (r=0.33)، كفايت ميان فردي با مشاركت والدين (r=0.25) و با فرزندپروري مثبت (r=0.36)، مقياس كفايت اجتماعي با مشاركت والدين (r=0.41) و فرزندپروري مثبت (r=0.30) داراي رابطه معني دار مي باشد. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي حاصل از پژوهش كه نشان از رابطه بين شيوه هاي فرزندپروري با بلوغ اجتماعي و سبك هاي مقابله اي دختران نوجوان داشت، چنانچه والدين تحت آموزش هاي فرزندپروري نوين قرار گرفته و با اصول علمي و اساسي فرزندپروري آشنا شوند، بر بلوغ اجتماعي و سبك هاي مقابله اي دختران نوجوان تاثيرگذار خواهد بود.

Introduction: adolescence is considered as a critical period in the people’s growth cycle and also the trend of growth route and may be affected by both positive and negative factors. The purpose of the present study was to investigate the relationship between parenting methods and social puberty and coping styles in female adolescents in Isfahan city. Materials and Methods: the present study had a descriptive design. The statistical population of the study included all 11-14 year-old female adolescents studying in the city of Isfahan in the academic year 2014-15. A multi-stage clustered random sampling method was used to select a sample of 250 individuals. The study instruments included the questionnaire of parenting methods, scale of coping styles and the questionnaire of social puberty. The data achieved from the study were analyzed through Pearson correlation coefficient statistical method. Results: the results of the study revealed that problem-oriented strategy with the parents participation (r=0.23) and weakness in supervision(r=-0.38), emotion-oriented strategy with lack of stability in conduct (r=0.29), escape-avoidance strategy in supervision (r=0.37), personal accomplishment with positive parenting (r=0.33), interpersonal accomplishment with the parents participation (r=0.25) and with positive parenting (r=0.36), scale of social accomplishment with the parents participation (r=0.41) and positive parenting (r=0.30) hada significant positive relationship (p<0.001). Conclusion: according to the findings of the study implying the relationship between parenting methods and social puberty and coping styles in female adolescents, in case the parents are under modern parenting training and are familiar with scientific and basic principles of parenting, it will be effective on social puberty and coping styles of female adolescents.