اثربخشي طرحواره درماني بر بهبود كمبود ميل جنسي زنان متأهل شهر سيرجان

The Effectiveness of Schema Therapy on Married Women with Hypo-active Sexual Desire Disorder in Sirjan City

مقدمه: تمايل جنسي موضوع پيچيده­اي است كه تحت تأثير عوامل گوناگوني قرار دارد. يكي از عواملي كه نقش تعيين كننده‌اي در اين مؤلفه دارد، عامل روانشناختي است. بنابراين ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، بررسي اثر­بخشي طرحواره درماني بر بهبود كمبود ميل جنسي زنان متأهل شهر سيرجان بود. مواد و روش ­ها: اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ از ﻧﻮع نيمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻮد. بدين منظور از بين زنان مراجعه­ كننده به مراكز مشاوره شهر سيرجان كه مبتلا به اختلال كمبود ميل جنسي بودند، تعداد 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به گروه­هاي آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) تقسيم شدند. اعضاي گروه آزمايش در طول10 جلسه هفتگي مورد طرحواره درماني قرار گرفتند. براي گردآوري داده ­ها از شاخص تمايل جنسي هالبرت (1992) استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده­ها، آزمون تحليل كواريانس به كار گرفته شد. يافته­ ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد طرحواره درماني موجب كاهش معني­ دار ميانگين نمرات كمبود ميل جنسي در گروه آزمايش (59.00 ± 17.62) نسبت به گروه كنترل (47.98 ± 14.05) گرديده است. (p<0.05) نتيجه ­گيري: بر پايه يافته­ هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي­ شود كه اثربخشي طرحواره درماني بر افزايش ميل جنسي مراجعين به مراكز مشاوره مؤثر مي ­باشد.

Introduction: Sexual desire is a complex issue influenced by a variety of factors particularly psychological factor. Therefore, the aim of this research was to investigate the effectiveness of schema therapy on married women with hypo-active sexual desire living in Sirjan City. Materials and Methods: In this semi-experimental study, among married women with hypo- active sexual desire disorder referred to counseling centers of Sirjan City, 30 women were purposefully selected and were then divided into two groups of 15, experimental and control group. Experimental group received 10 weekly sessions of schema therapy. The data were collected by the Holbert Sexuality Index (1992) and analyzed by covariance test. Results: The findings of the present study indicated that the average score of hypo-active sexual desire in the experimental group was significantly decreased compared to control group (59.00 ± 17.62 vs 47.98 ± 14.05, p<0.05). Conclusion: According to the findings of this study, schema therapy may be an effective method for treatment of female hypo-active sexual desire disorder.