تاثير آموزش فلسفه به كودكان بر رفتار اجتماعي دانش آموزان پسر پايه هاي پنجم و ششم ابتدايي شهر سرچشمه

The Effects of Philosophy Education on the Social Behavior of the 5th and 6th-Grade Male Students in the Primary Schools of Sarcheshmeh City

مقدمه يكي از هدف هاي عمده نظام آموزش و پرورش ايجاد رفتارهاي سازگارانه در كودكان است. از جمله راهكارهاي پيشنهادي براي تنظيم رفتار، آموزش فلسفه به كودكان مي باشد. در اين راستا، هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش فلسفه بر رفتار اجتماعي دانش آموزان پسر پايه هاي پنجم و ششم ابتدايي شهر سرچشمه بوده است. مواد و روش ها طرح پژوهشي به صورت نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون –پس آزمون با گروه كنترل بود. بدين منظور، 40 نفر از دانش آموزان پسر پايه هاي پنجم و ششم ابتدايي شهر سرچشمه بعد از نمونه گيري به صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. از پرسشنامه رفتار اجتماعي Warden و همكاران Child Social Behavior Scale (CSBS) به عنوان ابزار غربالگري و گردآوري داده ها در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برنامه آموزش فلسفه به كودكان به مدت 10جلسه 2ساعته بر روي گروه مداخله اعمال گرديد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس (ANCOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نتايج نشان داد آموزش فلسفه به كودكان منجر به تفاوت معني دار آماري بين مراحل پيش و پس آزمون در نمره كلي رفتار اجتماعي در گروه مداخله شد (0.001>p) به اين صورت كه در مرحله پس آزمون، گروه مداخله نسبت به گروه كنترل رفتار اجتماعي بهتري را گزارش نمودند. نتيجه گيري با توجه به اثربخش بودن استفاده از برنامه آموزش فلسفه به كودكان در بهبود رفتار اجتماعي دانش آموزان پايه هاي پنجم و ششم ابتدايي، آموزش اين برنامه در راستاي بهبود رفتار اجتماعي پيشنهاد مي شود.

Introduction: From among the major goals of an education system is to create adaptive behaviors in children. Besides, one of the strategies recommended to regulate the children’s behavior is teaching philosophy to them. In this respect, this study is conducted aimed at examining the effects of philosophy education on the social behavior of the 5th and 6th-grade male students in the primary schools of Sarcheshmeh City. Materials and Methods: The research design was semi-experimental, with a pretest and a posttest, and a control group. For this purpose, 40 individuals of the 5th and 6th-grade male students in the primary schools of Sarcheshmeh City were randomly assigned into two intervention and control groups by the random name selection, after the whole population was purposefully sampled. The Children’s Social Behavior Scale (CSBS) of Warden et al. was used as the screening tool, and the data collection was conducted in the two pretest and posttest stages. The philosophy education course was run for the children in the intervention group in 10 two-hour sessions. The data were analyzed using ANOVA. Results: The results indicated that philosophy education for the children led to a significant statistical difference between the pretest and posttest stages in terms of the total score of the social behavior in the intervention group (p<0.001). In the posttest, the intervention group reported a better social behavior than the control one. Conclusion: Considering the effectiveness of running philosophy education courses for children in improving the social behavior of the 5th and 6th-grade students, running such courses is recommended to improve the children’s social behavior.