بررسي تجربي سطح تماس ويژه در بستر آكنده ي دوار ناهمسو

Experimental Study of Effective Interfacial Area in Countercurrent Rotating Packed Bed

با توجه به بازده چشمگير بسترهاي آكنده دوار، در اين پژوهش ضمن تشريح كامل روش تعيين تجربي سطح تماس ويژه (با در نظر گرفتن واكنش شيميايي) ، تاثير عامل هايي چون غلظت محلول جاذب ورودي و كسر مولي جذب شونده ي موجود در فاز گاز (توام با شدت جريان دو فاز گاز مايع و سرعت چرخش بستر) بر ميزان تجربي سطح تماس ويژه مورد مطالعه قرار گرفت. در اين راستا، اثرپذيري عامل سطح تماس از متغييرهاي عملياتي مطرح شده (با هدف بهبود مجموعه متغيرهاي عملياتي موثر در دست يابي به بيش ترين ميزان بازده ي سامانه) بر پايه 324 داده تجربي اندازه گيري شده بررسي شد. مطابق با نتيجه هاي به دست آمده بر خلاف تصور مرسوم دو عامل جديد مطرح شده در اين مطالعه (غلظت جاذب و جذب شونده ورودي) به ميزان چشمگيري بر مقدار تجربي سطح تماس ويژه و به دنبال آن ضريب كلي انتقال جرم، بازده ي و اندازه هاي بهينه سامانه عملياتي اثرگذار بودند. نتيجه هاي اين پژوهش نشان داد كه اين دو متغيير به عنوان عامل هاي مهم و اثرگذار در مطالعه تجربي و مدل سازي اين پارامتر (سطح تماس ويژه) در طراحي سامانه عملياتي مطرح هستند.

Since Rotating packed bed have high efficiency, in this study have been explaining the chemical reaction method in order to determine the effective interfacial area in a wide range of an operational parameter such as inlet absorbent solution concentration, adsorb mole fraction in the gas phase, gas-liquid flow rate and rotor speed. So far, 324 experimental data was used in order to offer the universal collection of operational parameter to achieved higher performance. As result, gas and liquid concentration in inlet flow rate can be an essential factor in prediction of the effective interfacial area, overall mass transfer coefficient and optimal dimension in RPB. So this factor as an effective parameter should be considered in modeling and experimental case study.