بررسي تاثير بازخورد كاپنوگرافي در حين احيا قلبي بر بهبود مهارت سايكوموتور احياگران

Effect of Capnography Feedback During CPR on Promotion of Psychomotor Skills of Rescuers

مقدمه: بازگشت جريان خون خود به خودي هدف اوليه احياء در ايست قلبي است. كيفيت احياي قلبي ريوي(CPR[1]) عامل مهم تعيين كننده بازگشت جريان خون خود به خودي بيمار و پيامد احياء است. بازخورد در احياء بر بهبود كيفيت CPR موثر بوده اما تاثير آن بر پيامد بيمار نامشخص است. مطالعه حاضر با هدف تعيين«اثر بازخورد كاپنوگرافي حين CPR بر بازگشت جريان خون خودبخودي ([2]ROSC)» انجام شد. روش كار: اين كارآزمايي باليني بر روي 130 بيمار ايست قلبي در دو گروه احياء به روش معمول و احياء با بازخورد كاپنوگرافي توسط يك تيم احياء مجزا در بيمارستان قائم (عج) مشهد انجام شد. بازگشت جريان خون خود به خودي با كاپنوگراف سيار با روش جريان جانبي بررسي شد. ابزار جمع آوري داده ها شامل فرم هاي ارزيابي اوليه بيمار، ثبت فرايند احياء و اطلاعات دموگرافيك بود كه روايي و پايايي آن تاييد شد. نتايج: از 130 بيمار شركت كننده اكثريت آنان (60 %) مرد بودند. ميانگين سني بيماران 7/15 ±2/57 سال و شايع ترين ريتم قلبي اوليه، آسيستول(3/%52) بود. در بيش از 50% موارد، مدت زمان رسيدن تيم بر بالين بيمار كمتر از يك دقيقه بود. ميزان بازگشت جريان خون خود به خودي بيماران در گروه كنترل 6/44% و در گروه احياء با كاپنوگرافي 1/63 % بود كه تفاوت چشمگيري بين دو گروه وجود داشت (035/0< p). نتيجه گيري: بازخورد كاپنوگرافي در حين احياء ميزان بازگشت جريان خون خود به خودي و كيفيت احياء را ارتقاء مي دهد، لذا استفاده از آن در تمامي موارد احياء بيمارستاني توصيه مي شود.

Aims:The performance of psychomotors is very important for handling the cardiac arrests. The purpose of this study is to investigate the effects of capnography’s feedback during cardiopulmonary resuscitation on the psychomotor’s performance of Rescuers. Materials & Methods: This is a semi-experimental study with the aim of pre/post evaluation of the Ghaem hospital’s resuscitation team in Mashhad-Iran during 2014-2015. The functional data was collected via the skill resuscitation checklist. First of all, chest compression and ventilation rate were studied for normal resuscitation method and then, the method of using capnography based on its feedback taught to team members. Resuscitation team used it for 1 month in resuscitation cases. Finally, the psychomotor performance of rescuers evaluated. Findings: There was a significant difference between the mean number of chest compression and ventilation rate of rescuers before and after the intervention (p<0.001) and the number of chest compression and ventilations were improved after using capnography feedback and get closer to the standards. Conclusion: Capnography feedback improves performance of rescuers. Therefore, it is recommended to use it in resuscitation.