پديد آورندگان :
كيخا، عالمه دانشگاه زابل , شهركي، زهره , حدادي، ابراهيم دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان , نوري دلاور، محسن
چكيده فارسي :
مقدمه: با توجه به اجتناب‌ناپذير بودن وقوع بحران، بايد با سياستي جامع و برنامه‌ريزي شده و البته همگاني، مجموعه راهبردهاي آمادگي مقابله با مخاطرات را در ميان شهروندان نهادينه كرد. در چنين شرايطي هريك از شهروندان حتي اگر از توان، دانش و انگيزۀ كافي براي كمك به ديگران يا مشاركت در برنامه‌هاي گروه‌هاي دوام (داوطلب واكنش اضطراري) برخوردار نباشند، دست‌كم مي‌توانند براي حفظ جان خود و اعضاي خانواده پيش‌قدم شوند. از‌اين‌رو، هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش‌هاي همگاني جمعيت هلال‌احمر بر مديريت بحران شهري در شهر زاهدان است.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر اجرا توصيفي- پيمايشي با رويكرد همبستگي است. جامعۀ آماري شهروندان شهر زاهدان مي‌باشند كه براي تعيين حداقل حجم نمونۀ لازم با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ آموزش‌هاي همگاني پوركريمي (1394) و مديريت بحران جهرمي (1380) است كه روايي صوري و محتوايي آنها به تأييد صاحب‌نظران رسيد و روايي سازه با تحليل عاملي تأييدي و نرم‌افزار آموس تأييد شد. پايايي پرسشنامه‌ها نيز با آلفاي كرونباخ برابر با0/96 و0/93 محاسبه شد. همچنين دادهها با استفاده از20-SPSS در دو سطح آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون كولموگروف-اسميرنوف، همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه) تجزيه‌وتحليل شدند.
يافته‌ها: همبستگي بين متغير مستقل و وابسته، 0/828 و ضريب تعيين 0/685به‌دست آمد كه اين مقدار نشان مي‌دهد از ديدگاه شهروندان، 68/5 درصد قابليت‌هاي مديريت بحران شهري به آموزش‌هاي همگاني فعلي جمعيت هلال‌احمر مربوط است. مؤلفه‌هاي مكانيزمهاي انگيزشي با ضريب رگرسيون (0/471)، ضريب رگرسيون نيازسنجي (0/268) و اجرا با ضريب رگرسيون (0/0106) به‌ترتيب بيشترين تأثير را بر مديريت بحران شهري داشتند. بر اساس ضرايب رگرسيون محاسبه‌شده، آمارۀ t و سطح معني‌داري گزارش شده دو مؤلفۀ طراحي و ارزشيابي نقش مؤثري بر مديريت بحران شهري نداشتند.
نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه آموزش‌هاي همگاني جمعيت هلال‌احمر بر مديريت بحران شهري تأثير دارد
چكيده لاتين :
Background: Given the fact that outbreak crisis is inevitable, therefore it is essential that with comprehensive policy, planned and republic, institutionalize the set of preparedness strategies for addressing the risks among citizens. In such a situation, each citizen, at least, can take precedence over their lives and other members of the family, even if they lack the power, knowledge, and motivation to help others or participate in the plans of the sustainability groups (emergency response volunteers). In this regard, the aim of this study was to investigate the effect of public education of Red Crescent population on urban crisis management in Zahedan.
Method: The research method according to purpose was applied and according to performance was descriptive survey with correlational approach. The statistical population was Zahedan citizens whose number was unlimited. To determine sample size, using Morgan table with unlimited rule and 384 people with simple random method were selected as the statistical sample. The research tool was Pourkarimi public education questionnaire (2016) and Jahromi crisis management questionnaire (2001). Experts confirmed the questionnaires’ validity, structural validity was confirmed through confirmatory factor analysis, and Amos software, reliability of questionnaires was calculated with using Cronbach's alpha test 0.96 and 0.93. To analyze the collected data, using of Spss20 software in two levels of descriptive statistics (frequency, percentage, mean and standard deviation) and inferential statistics (Kolmogorov-Smirnoff test, Pearson correlation and multiple regressions).
Findings: The results showed that public education of Red Crescent Society has significant effect on urban crisis management. Also Among the components of public education, the motivational mechanisms component have the most impact and design and evaluation components don’t have significant effect on urban crisis management.
