سنگ شناسي، زمين شيمي و زمين زمان سنجي گرانيتوييدهاي جنوب باختر ميامي

Petrology, geochemistry and geochronology of SW Mayamey granitoids

توده­ هاي گرانيتوييدي جنوب ­باختر­ ميامي (60 كيلومتري خاور ­شاهرود) در شمالي­ترين بخش پهنه­ ساختاري ايران­ مركزي، داراي تركيب­ كلي گرانيتي و ماهيت كالك­آلكالن و پرآلومين ضعيف هستند. اگر چه اين گرانيتوييدها توسط توالي ستبري از سنگ ­هاي رسوبي به سن اواخر ترياس- اوايل ژوراسيك پوشيده شده­اند؛ ولي در مناطق بسيار كم­وسعتي، سنگ ­هاي­ميزبان گنيسي آنها به سن نئوپرتروزوييك رخنمون دارند. اين گرانيتوييدها با دو سري دايك ديابازي به سن اواخر نئوپرتروزوييك و ژوراسيك مياني قطع شده­اند. اگر چه پيش‍تر سن­هاي پس از لياس- پيش از دوگر، جوان­تر از ژوراسيك و كهن­تر از كرتاسه به گرانيتوييدهاي مورد مطالعه نسبت داده شده است؛ ولي سن­سنجي U-Pb كه براي اولين بار روي زيركن­ هاي استخراج شده از آنها صورت گرفته است، بيانگر آن است كه اين سنگ ­ها سن اواخر نئوپروتروزوييك (اواخر ادياكارن) دارند (10±545 ميليون­سال) و جزو سرزمين­هاي كهن و پي­سنگي ايران به شمار مي­روند و با توده هاي گرانيتوييدي بندهزارچاه، سفيد سنگ، دلبر، شتركوه، رضاآباد و دوچاه قابل ­مقايسه هستند. گرانيتوييدهاي مورد نظر حاصل ذوب­بخشي سنگ­هاي مادر متاپليتي و متاگريوكي هستند و به گرانيتوييدهاي نوع S تعلق دارند. توده­ هاي گرانيتوييدي جنوب باختر ميامي در اواخر نئوپروتروزوييك، در يك محيط زمين‌ساختي از نوع برخوردي و در ارتباط با بسته شدن حوضه پشت كماني درون قاره اي و سپس دگرگوني سنگ هاي وابسته از رخساره شيست سبز تا آمفيبوليت و به ندرت گرانوليت، كه در نهايت با گرانيت زايي از نوع s همراه بوده است.

Granitoid plutons of SW Mayamey (60 Km east of Shahrood), located at the most northern margin of the central Iran structural zone, have granite composition (in general) and calk alkaline and peralouminous nature. In spite of coverage of these granitoids by Late Triassic – Early Jurassic sedimentary rocks, Late Neoproterozoic host gneiss are exposed in limited areas. These granitoids invaded by two series of the Late Neoproterozoic and middle Jurassic diabasic dikes. Although post – Liass, Pre- Dogger, younger than Jurassic and older than Cretaceous ages are considered for these granitoids, but for the first time U–Pb age dating on separated zircons indicates Late Neoproterozoic age (Late Ediacaran) (545±10 Ma) for them and they are a part of very ancient basement rocks of Iran. The studied rocks are similar Band -e-Hezar Chah, Sefid Sang, Delbar, Shotor Kuh, Reza Abad and Do Chah granitoids in age. Mayamey granitoids are resulted from partial melting of metapelites and metagraywackes, and they belong to S-type granioids. SW Mayamey granitoids were generated in a collisional tectonic setting in the Late Neoproterozoic, in relation to closing of intracontinental back arc basin and then metamorphism of the associated rocks from greenschist facies to amphibolite and rarely granulite facies, which finally companied with s-type granitization