ديدگاه كاركنان زن مراكز بهداشتي درماني شهر تهران درباره برنامه غربالگري و مديريت خشونت خانگي: يك پژوهش كيفي

Women health worker’s views about the screening and management program for domestic violence: a qualitative research

زمينه و هدف: مراكز بهداشتي درماني محيط مناسبي براي شناسايي و مديريت موارد خشونت خانگي مي باشند. هدف از اين پژوهش، بررسي ديدگاه ها و نظرات كاركنان زن مراكز بهداشتي درماني در زمينه برنامه هاي غربالگري و مديريت خشونت خانگي، منافع و موانع اين برنامه ها و ارائه راهكارهايي در زمينه رفع موانع احتمالي است. مواد و روش ها: اين مطالعه كيفي با شركت 56 نفر كارمند زن شامل كارشناسان مسئول واحدهاي ستادي و كاركنان واحدهاي بهداشت خانواده شبكه بهداشت و درمان جنوب تهران، ري و اسلامشهر انجام شد. با كمك شش جلسه بحث گروهي متمركز و سه مورد مصاحبه عميق، ديدگاه ها و نظرات شركت كنندگان درباره برنامه غربالگري و مديريت مراجعه خشونت خانگي استخراج، جمع آوري و تحليل شد. نتايج: شركت كنندگان به اهميت شناسايي و مديريت خشونت خانگي در ارتقاي سلامت زنان و نقش حياتي خود براي انجام اين وظيفه اعتقادداشتند. نبود وقت كافي و مكان مناسب براي ارتباط با خشونت ديده، نيروي انساني واجد آگاهي و مهارت هاي لازم و مراكز ارجاع ، به عنوان مهمترين موانع شناسايي و مديريت خشونت خانگي معرفي شدند. نتيجه گيري: با وجودي كه كاركنان ارائه دهنده خدمات سلامت خانواده به اهميت شناسايي و مديريت خشونت خانگي به عنوان يك مشكل سلامت جامعه واقفند، فقط از طريق رفع موانع بر سر راه اجراي برنامه غربالگري و مديريت اين موارد در نظام ارائه خدمات و طراحي نظام مناسب ارجاع براي موارد شناسايي شده، مي توان به كاهش بروز موارد خشونت خانگي در ايران اميدوار بود.

Background: Health care providers have important role in identification and management of domestic violence against women. The purpose of this study was to explore views and ideas of the women health worker about the screening and management programs related to domestic violence against women, their benefits and barriers and introducing the appropriate interventions for removing the barriers. Materials and methods: This qualitative study was held through six focus group discussions and three in-depth interviews by the participation of fifty-six women who had provided reproductive health care of South Tehran, Rey and Eslamshahr Health Networks. The health care providers' views about domestic violence screening and management were extracted, categorized and analyzed. Results: The majority of health care providers were aware of the importance of identifying and management of domestic violence cases in health care facilities. Respondents felt that they have responsibility to screen for domestic violence. Major barriers to domestic violence screening and management included perceived lack of time and place, insufficient knowledge and skills related to domestic violence screening and management, insufficient personnel and referral services. Conclusion: : Improvement of identifying and management of domestic violence in health care settings by removing the barriers to screening and improvement of referral and supportive services, can lead to decreasing in domestic violence against women cases