بررسي امكان پذيري تحقق مولفه هاي بيمارستان مگنت و تاثير آن بررضايت شغلي پرستاران

Investigating the Possibility of Implementing the Magnet Hospital Attributes and Its Impact on Nurses Job Satisfaction

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف امكان پذيري تحقق مولفه هاي بيمارستان مگنت و تاثير آن بررضايت شغلي پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: از نظر هدف، كاربردي و در دسته تحقيق هاي همبستگي بود. جامعه آماري كادر پرستاري بيمارستان قدس اراك بود كه پرستاران بخش هاي اورژانس، اتاق عمل و آنژيوگرافي بدليل تفاوت در اجراي كار از مطالعه خارج و تعداد 275 نفر انتخاب شد. ابزار گرداوري داده ها پرسشنامه چن، جوهانتگن و كرامر است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماريSPSS انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد اثر«مولفه هاي بيمارستان مگنت» بر« رضايت شغلي» برابر با 0/567 بود. خودمختاري(0/015=β) ، خط مشي (β=0/515)، سبك مديريت (β=0/295) و پيشرفت حرفهβ=0/013) بطور معني داري توانستند 56 درصد از واريانس مشترك نتايج رضايت شغلي را تبيين نمايند و با افزايش يك واحد در « خودمختاري»، « خط مشي» ، «سبك مديريت» و «پيشرفت حرفه اي» در بين پرستاران به ترتيب به اندازه 0/013 0/427، 0/265 و 0/019 واحد به « رضايت شغلي» افزوده شد. نتيجه گيري: حمايت مديران در پيشرفت حرفه اي از طريق ايجاد يادگيري مستمر ، خودمختاري در انجام وظايف و افزايش قدرت رهبري پرستاران در رضايتمندي آنها تاثير دارد. لذا برنامه ريزي جهت دستيابي به بيمارستان مگنت بايد جزو مهمترين اولويت هاي مديران پرستاري باشد.

Background: This research aimed to investigate the possibility of realizing Magnet hospital attributes and its effect on nurses’ job satisfaction. Materials and Methods: This applied study was a descriptive and correlational one. The study population consisted of the nurses who worked in Qods hospital in Arak. Nurses of emergency departments, operative rooms and angiography unit due to different implementation of the work were excluded and 275 nurses were selected. Chen, Johananthin and Kramer questionnaires were applied to data collection. Data analysis was conducted by SPSS software. Results: The study results revealed that the effect of "Magnet Hospital attributes" on "job satisfaction" is equal to 0.567. Autonomy (β = 0.015), policy (β = 0.515), management style (β = 0.295) and professional development (β = 0.103) significantly contributed 56% of the variance of job satisfaction. Per unit increasing in "autonomy", "policy", "leadership style" and " professional development” was added 0.013, 0.427, 0.265 and 0.91 to "job satisfaction”, respectively. Conclusion: Manager support for professional development has positive impact on nurses’ satisfaction through continuous learning, autonomy in their duties and increased nursing leadership power. Therefore, planning for access to Magnet hospital should be the top priorities of nursing managers.