بررسي اثر ريشه كني عفونت هليكوباكترپيلوري در كنترل قند خون بيماران ديابتي

Eradication of Helicobacter Pylori Infection in Glycemic Control of Diabetic Patients

سابقه و هدف: هليكوباكترپيلوري يكي از شايع ترين عفونتهاي مزمن در دنيا است. اعتقاد بر اين است كه ديابت قندي باعث افزايش ابتلا­ به عفونت هليكوباكترپيلوري مي شود، اما داده هاي مرتبط در مورد ارتباط هليكوباكترپيلوري و ميزان كنترل قند خون (HbA1c) در ديابتي ها اندك و متناقض مي باشد. براين اساس مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر ريشه كني عفونت هليكوباكترپيلوري در كنترل قند خون بيماران ديابتي انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، به صورتAfter -Before )61) بيمار ديابتي تيپ II با يا بدون علايم ديس­­پپسي كه عفونت هليكوباكترپيلوري درآنها با روش سرولوژي IgG ضد هليكوباكتر اثبات شد؛ تحت درمان رژيم چهار دارويي ضد هليكوباكترپيلوري (بيسموت+ مترونيدازول + تتراسيكلين + امپرازول) قرار گرفتند. ميزان HbAlc قبل از شروع درمان عفونت هليكوباكترپيلوري و 2 ماه بعد از درمان عفونت، بعد از اثبات ريشه كني عفونت هليكوباكترپيلوري با تست اوره تنفسي (UreaBreathTest) اندازه گيري شد و ميانگين مقادير HbAlc قبل و بعد از درمان عفونت هليكوباكترپيلوري با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون آماريPaired T-Test با هم مقايسه شد. يافته­ ها: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 10/04 ±52/4 سال بود و تعداد بيماران مرد 39 نفر (63/9 درصد) وتعداد بيماران زن 22نفر (36/1 درصد) بود. متوسط مدت زمان ابتلا به ديابت در زمان تشخيص در افراد مورد مطالعه 5/5 ± 8/7 سال بود. در اين تحقيق عفونت هليكوباكترپيلوري در همه بيماران مورد مطالعه ريشه كن شد كه با تست اوره تنفسي (UBT) اثبات شد. ميانگين سطح HbAlc قبل از درمان 1/2 ± 8/6 بوده است كه اين مقدار بعد از درمان 1/2 ± 7/9 شده است كه اين تغيير از نظر آماري معني دار مي باشد (0/05

Background: Helicobacter pylori (H.Pylori) are a most common infection throughout the world. A high prevalence of H.Pylori infection has recently been reported in diabetic patients; but data on relation between H.Pylori and glycemic control (HbA1C level) are not enough and are controversial. This study aimed to investigate this relation in diabetic patients referred to endocrine clinics of Shaheed Labafinegad and Shohada Tajrish hospitals between years of 1386-87. Materials and Methods: This is an experimental (before-after) study، it was done on 61 type II DM patients with or without dyspepsia symptoms that HP Infection identified by serologic test (IgG Anti H. Pylori) and then all patients were treated with Quadriple therapy (Bismuth، Metronidazole، Tetracycline، Omeperazole). HbA1C was measured before eradication H.Pylori and 2month after eradication H.Pylori. Eradication of H.Pylori infection was documented by UBT (Urea Breath test). Mean of HbA1C level before and after H.Pylori eradication was compared by SPSS and paired T Test. Results: In this study mean age was 52.4 ± 10.04 years. The number of male was 39 (63.9%) and female was 22(36.1%) duration of diabetes was 8.7 ± 5.5 years. H.Pylori infection was eradicated in all of the patients (100%). Mean of HbA1C level before eradication was 8.6 ± 1.2 and after eradication was 7.9 ± 1.2; and their difference was 0.7 that is statistically were significant (p<0.05). Conclusion: According to this study، possible influence of H.Pylori eradication on glycemic control in diabetic patients (reduction in HbA1C); it is recommended to more studies about screening diabetic patients to identify and eradication H.Pylori infection to assess better glycemic control.