اثر ترانس ثابت كننده ي ولتاژ بر شدت نور دستگاه هاي لايت كيور

بيان مساله: ميزان موفقيت درمان هاي ترميمي انجام شده با كامپوزيت هاي نوري در پيوند مستقيم با شدت نور دستگاه هاي لايت كيور است. هدف: هدف از پژوهش كنوني، بررسي شدت نور دستگاه هاي لايت كيور موجود در همه ي مراكز درماني و مطب هاي خصوصي شهر يزد، در پيش و پس از كاربرد ترانس ثابت كننده ي ولتاژ برق بود. مواد و روش: اين بررسي بر روي 82 دستگاه لايت كيور موجود در مراكز درماني دندانپزشكي شهر يزد و به وسيله ي دستگاه نورسنج انجام شد. در آغاز، شدت نور دستگاه اندازه گيري و دوباره، پس از كاربرد ترانس، شدت نور بررسي شد و نتايج به وسيله ي آزمون آماري پيرسون و ضريب اسپيرمن ارزيابي شد. يافته ها: ميانگين شدت نور دستگاه ها، به ترتيب در پيش و پس از كاربرد ترانس ثابت كننده ي ولتاژ، 3/241 و 6/272 ميلي وات بر سانتي متر مربع بود و اختلافي معنادار در ميان شدت نور دستگاه ها در پيش و پس از كاربرد ترانس وجود داشت (05/0p < ). از نظر شدت نور، 7/64 درصد از دستگاه هاي بررسي شده داراي شدت نور مطلوب بودند، 6/8 درصد در گروهي بودند، كه لازم بود مدت زمان تابش نور بيشتر شود و 9/21 درصد در گروهي بودند، كه امكان پليمريزاسيون كامل كامپوزيت ها به وسيله ي نور اين دستگاه ها وجود نداشت و 8/4درصد هم در گروه با شدت نور بيش از اندازه (500 ميلي وات) بودند. نتيجه گيري: شدت پرتو در بسياري از دستگاه هاي لايت كيور موجود در مطب هاي شهر يزد در اندازه ي مطلوب نبود، ولي با استفاده از ترانس ثابت كننده ي ولتاژ، شدت نور به گونه اي معنادار افزايش يافت (05/0p < ).

Statement of Problem: The success rate of light composite restorative treatments is in close relation to the light intensity of the light curing units. Purpose: The purpose of this study was to evaluate the rate of light intensity of visible light curing units, before and after voltage stabilizer application. Materials and Method: This study was performed on 82 light curing units in all clinics and dental offices of Yazd city. For evaluating light exit intensity, Hilux radiometer was used. At first, the light intensity was measured, and then by use of 220 V electrical voltage stabilizer the light exit intensity was recorded. Results were analyzed using Pearson and Spearman tests. Results: Mean range of light intensity before and after voltage stabilizer was 241.3 and 272.6 mW/cm2 respectively. There were statistically significant differences between before and after use of voltage stabilizer (p < 0.05). Considering the light intensity, 64.7% of the light curing units were suitable for optimum curing and 8.6% were in group that required increase light exposure time. 21.9% did not completely cure the composites, and 4.8 % were in group with higher light intensity (over 500 mW/Cm2). Conclusion: Light intensity output of the curing units in dental clinics of Yazd city were less than expected, but by using voltage stabilizer, the light intensity was significantly increased. Key words: Light intensity, Light curing device, light meter, Light cure composite, Voltage stabilizer.