دوام و پايداري باند سيستم هاي ادهزيو

امروز، ترميم دندان ها با حداقل برداشت بافت دنداني، اساس دندانپزشكي ترميمي است كه عملي شدن آن بر پايه ي كاربرد مواد ادهزيو است، كه باندينگ نيرومند و پايداري را فراهم سازند. با وجود ثبات باندينگ به مينا، ثبات باندينگ ادهزيوهاي كنوني به عاج با گذشت زمان در محيط دهان هنوز مورد پرسش است. گر چه باندينگ نخستين آنها رضايت بخش است. به تازگي، با پيشرفت مواد ادهزيو، براي آساني كاربرد آنها، تمايل به خلاصه كردن آنها مطرح شده است. اما توانايي باندينگ و پايداري باند اين ادهزيوهاي ساده شده در مقايسه با گونه ي معمولي (etch rinse سه مرحله اي) پرسش برانگيز است. نفوذ آب در تخلخل هاي در حد نانومتر در لايه ي هيبريد و ادهزيو، به عنوان نانوليكيج، در دوام باند ادهزيوها مطرح است. نفوذ آب به پديده ي هيدروليز (شكست باندهاي كووالانت) و نيز، كاهش نيروهاي اصطكاكي ميان زنجيره هاي پليمري و كاهش خواص مكانيكي رزين، با عنوان پلاستي سايزينگ (plasticizing) منجر مي گردد. نفوذ و گسترش آب در حد فاصل ادهزيو را مربوط به نفوذپذيري ادهزيوهاي ساده شده مي دانند، كه بعد از پليمريزاسيون به صورت غشاهاي تراوا يا نيمه تراوا عمل مي كنند و سيل كافي بر روي عاج تراش خورده ايجاد نمي كنند. به اين ترتيب، كه در etch rinse دو مرحله اي با ادغام پرايمر و رزين ادهزيو، هيبريداسيون ناقص و نيز، بر جا ماندن حلال در جاي باند (نواحي پليمريزه نشده) آنها را بيشتر مستعد جذب آب مي كند و به دليل وجود اجزاي هيدروفيل در لايه ي ادهزيو نهايي كيور شده در مقايسه با etch rinse سه مرحله اي بيشتر مستعد تخريب به وسيله ي آب هستند. باند رزين به ميناي احاطه كننده ي باند اين مواد به عاج مي تواند نقش حفاظتي را در برابر اين تجزيه ي آبي بازي كند. در self-etch يك مرحله اي (all-in-one)، به دليل وجود اجزاي هيدروفيل (منومرهاي اسيدي برجا مانده) و بر جا ماندن آب (به عنوان حلال اصلي اين مواد) مستعد جذب آب به دليل حركت آب از عاج زيرين به سوي سطح باندينگ بر پايه ي فشار اسمزي و تشكيل شاخه هاي آبي (water tree) مستعد تجزيه ي هيدروليتيك هستند. افزون بر آن، هنگام تبخير حلال ممكن است، نسبت منومر به آب تغيير كرده و به جداشدگي فازها و تاول هاي آبي منجر گردد. بنابراين، پايداري هيدروليتيك ادهزيو كيور شده عاملي بحراني است، كه براي رسيدن به آن كاربرد يك لايه ي رزين ادهزيو هيدروفوبيك و بي حلال و با ph خنثي در يك مرحله ي جداگانه ي پاياني بهترين راه است. با وجود پيشرفت مواد ادهزيو، هنوز از نظر دوام باند etch rinse سه مرحله اي، به عنوان استاندارد طلايي باقي مانده و هرگونه ساده شدن مراحل كاربرد باليني، به كاهش اثر باندينگ منجر مي گردد. تنها ادهزيوهاي self-etch دو مرحله اي به اين استاندارد نزديك هستند، افزون بر اين كه، از نظر كاربرد باليني برتري هايي دارند.