بررسي خصوصيات اپيدميولوژيك بيماران مبتلا به سرطان معده بستري در بيمارستان شهدا تجريش طي سال هاي 1384-1378

سابقه و هدف با توجه به اينكه سرطان معده از سرطانهاي شايع دستگاه گوارش فوقاني است. بعلت وضعيت خاص آناتوميك خود از نظر حجم و غدد لنفاوي وسيع اطراف آن هم دير علامت مي دهد و هم به سرعت به ارگانهاي مجاور دور و نزديك خود دست اندازي مي كند و اين دو امر مهم موجب گرديده است كه بيماران در مراحل پيشرفته خود مراجعه كنند در اين هنگام با درگيري وسيع شبكه لنفاوي غير قابل درمان مي باشد. مواد و روش ها در اين مطالعه توصيفي به صورت مجموع موارد،پرونده هاي400 بيمارمبتلا به سرطان معده از سال 1378 تا سال 1384 در مركز آموزشي درماني شهداء تجريش مورد بررسي قرار گرفت و سپس داده ها استخراج شده در چك ليست ثبت واز طريق برنامه نرم افزار ي SPSS نسخه 5/11 وارد رايانه گرديده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها ميانگين سن بدست آمده سال و آدنوكارسينوم با 8/96% شايع ترين سرطان معده و از بين علائم بيماران درد اپي گاستر (67%) و كاهش وزن (66%) شايع ترين علائم بيماران بود. قسمت آنتر معده با (43%) شايع ترين محل تومور در معده بود. از بين علائم بيماران ديسفاژي و بي اشتهائي ارتباط معني داري با پيش آگهي داشته (05/0 P<)و از نظر محل تومور، تومورهاي پرگزيمال ارتباط معني داري با بقا بيماران داشته است(05/0 P<). نتيجه گيري نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه بيماراني كه درد اپي گاستر و بي اشتهايي داشته از بقيه بيماران پيش آگهي بدتري داشتند. در ضمن تومورهاي قسمت پرگزيمال پيش آگهي را بدتر مي كند و عمل جراحي ساب توتال گاستركتومي از نظر پيش آگهي در بين ساير روش هاي جراحي بهترين پيش آگهي را دارد.