اهميه الدور الوظيفي لقياس الشبه في الدرس النحوي

قياس مشابهت تعريفي بسيط دارد وآن عبارت است از: حمل چيزي به چيزي ديگربر وجه مشابهت مورد قبول علماي نحو، كه موجب انتقال حكم ازمشبه به برمشبه مي گردد. اين قياس نفوذ خود را برتمام موضوعات نحوي وصرفي گسترش داده ونقش مهمي درتعليل پديده هاي لغوي ودر دليل موجه بودن براي علماي نحو دردفاع ازآراي نحويشان وموارد ديگردارد كه دراين مقاله بطورمشروح ملاحظه مي كنيد. شايد مهمترين علت اين نقش براي قياس مشابهت، امتيازاتي باشد كه اين موقعيت را به آن بخشيده است. تاآنجا كه متخصصان علم اصول نحو ازآن بي نياز نبوده ومجبور به كسب مهارت درآن هستند. به همين جهت فهم قياس مشابهت دشوار مي نمايد تاچه رسد به احاطه برآن وانواع مختلفش ونگارش درباره ي آن. خداراسپاسگزارم كه پس از سال هاي دراز مطالعه وتحقيق درعلم اصول نحو، توفيق احاطه برتمام انواع قياس رابه من بخشيد وكتابي دراينباب تاليف كرده ام كه ان شا الله به زودي چاپ خواهدشد. آنچه اهميت دارد اين است كه پژوهش هاي جديد نحوي نياز به تحقيقات گسترده وعميقي درقياس دارند كه اهميت علم اصول نحو را نشان دهد وپژوهش هاي نحوي را به سطحي بالاتر ومرتبه علمي فراتر برساند ولذا اين مقاله را به بررسي زمينه هاي نقش تعليمي قياس مشابهت ودرك اهميت آن اختصاص دادم. ما دراينجا از اركان قياس مشابهت وانواع وشروط آن بحث نمي كنيم چون مخاطب مادراين مقاله كساني هستند كه به قياس مشابهت واركان وانواع وشروط ومزاياي آن تسلط كافي دارند.

This article examines the role analogy plays in syntactic and morphology. It does not examine the definitions or the types of syntactic analogy, nor its basic elements because it addresses scholars with solid knowledge about syntactic analogy and its advantages. This type of analogy has many characteristics, which distinguish it from other types. Certainly, it has pervaded all domains of syntax and morphology and has established its undeniable importance. Accounting for this type of analogy can enhance the scientific level of the field of syntactic studies .