عنوان :
جهت گيري ارزشي و سازگاري آن با شاخص هاي توسعه انساني در ايران : مطالعه موردي ساكنان شهرهاي شيراز و ياسوج
پديدآورندگان :
جهانگيري جهانگير نويسنده , ميرفردي اصغر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
جهت گيري ارزشي سازگاري شاخص هاي توسعه انساني ايران شيراز ياسوج علوم اجتماعي رده علوم انساني
چكيده :
جهت گيري ارزشي ، نگرش ها و كنش هاي افراد را مشخص مي سازد. منظور از ارزش ها در اين بررسي اوليت هاي پايداري هستند كه افراد در رابطه با شرايط خاص زندگي در نظر مي گيرند .)Inglehart, 7791( هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط شاخص هاي توسعه انساني با جهت گيري ارزشي مي باشد. نظرياتي از قبيل نوگرايي و فرانوگرايي اينگلهارت ، گفتمان دوسويه الكساندر، نظريه ارزشي شوارتز، نسخ شناسي هاي گروندونا و هاريسون ، نظريه گيدنز، نظريه جامعه پذيري و طبقه اجتماعي كوهن ، نظريه جامعه پذيري آرنت و مدل شاخص توسعه انساني سازمان ملل در فراهم سازي چارچوب نظري بكار گرفته شدند. مطالعه به شيوه پيمايشي انجام شده است و داده ها از طريق مصاحبه با تعداد 990 نفر از افراد 15 ساله و بالاتر، كه به شيوه نمونه گيري تصادفي منظم از ميان ساكنان شهرهاي شيراز و ياسوج انتخاب شدند، بدست آمده است . متغيرهاي مستقل شامل ميزان بهره گيري از شاخص هاي توسعه انساني در ابعاد اقتصادي (درآمد سرپرست خانوار، بهره گيري فرد از امكانات نوين ، رفاه اقتصادي )، ابعاد اجتماعي (سطح تحصيلات فرد، سطح تحصيلات والدين فرد، شغل فرد، شغل والدين فرد، ميزان تحرك اجتماعي )، ابعاد فرهنگي (ميزان استفاده از وسايل ارتباطي ، نوع هنجارهاي اجتماعي خانواده ) و ابعاد سياسي (مشاركت سياسي و آزادي بيان ) مي باشند. متغير وابسته نيز نوع جهت گيري ارزشي از نظر ميزان سازگاري با توسعه مي باشد...
