التطابق بين السارد والمولف والشخصيه المركزيه في سيره «حياتي» الذاتيه لاحمد امين

مطابقت بين راوي، مولف، و شخصيتِ محوري در زندگي‌نامه‌خودنوشت «حياتي» اثر احمد امين

يكي از موضوعات چالش‌برانگيز در زندگي‌نامه‌خود‌نوشت اين است كه آيا نويسنده توانسته‌است فاصله ميان خودش، راوي و شخصيتِ محوري را به حداقل برساند و به عبارت دقيق‌تر آيا توانسته‌است ميان اين سه عنصر تطابق ايجاد كند. مسلماً ذهنيتِ اكنون نويسنده‌ نسبت به وقايعي كه سال‌ها از رخ دادنشان سپري شده‌است با ذهنيت او هم‌زمان با رخ دادن وقايع بسيار تفاوت دارد و همين موضوع است كه مي‌تواند مهارت خلاقانه نويسنده را به بوته آزمايش بگذارد. در اين مقاله اين موضوع را در زندگي‌نامه‌خودنوشت حياتي، اثر احمد امين بررسي مي‌كنيم. يافته‌ها نشان مي‌دهد ازآنجاكه عوامل سازنده شخصيت فعلي‌ نويسنده براي او اهميت بيشتري دارند، وي توجه خود را بيشتر به تفسير وقايع و تاثيرشان در زندگي فعلي‌اش معطوف كرده‌است تا آنكه از زاويه ديد شخصيت به شرح وقايع بپردازد، و كمتر موفق به كم كردن فاصله ميان دو نظرگاه راوي و شخصيت شده‌است. با توجه به اينكه مبحث زاويه ديد به عنوان عنصر مهم داستاني در اين مجال بسيار ياريگر است، نظريات ژرار ژنت را سنگ بناي كار خود قرار داده‌ايم.

One challenging issue in the autobiography is that the writer is able to close the distance between himself, the narrator and the central character to a minimum, and more accurately establish the correspondence between these three elements. Definitely, today’s view of the writer about the events that he has experience many years ago is very different from his views toward the same events at the time of their occurrence, and that can be used to test the authorʹs creative skills. In the present paper, we attempt to study the autobiographical work of Ahmad Amin Hayati. Results indicate that because growth of the author’s character to its current state is more important for him, more attention has been paid to the interpretation of events and their impact on his current life than his point of view at the time of the events. So he is less able to reduce the distance between the point of view of the narrator and the character. With regard to the issue of perspective as an important element of the story, it is very helpful here to use Gérard Genetteʹs opinions which have been the cornerstones of our work.