نحوه ي تلفيق فضاهاي كالبدي مدارس با عناصر طبيعي جهت تقويت خلاقيت در دانش آموزان نمونه موردي: دبيرستان دخترانه علامه طباطبائي لاهيجان

در طراحى بسیارى از انواع فضاهاى آموزشى، به جنبه هاى روحى و روان شناختى دانش آموزان كمتر توجه مى شود. به نظر روان شناسان محیط، قرارگاه آموزشى باید به گونه اى طراحى شود كه یادگیرى در آن آسان و خوشایند باشد. نیاز روز افزون كشور ما به گسترش فضاهاى آموزشى همگام با افزایش جمعیت و عدم كفایت فضاهاى موجود، یكى از مشكلات اساسى جامعه است كه بایستى بدان پرداخته شود. اما اغلب فضاهاى آموزشى مدارس كشور ویژگی های دور بودن، گشایش، جذابیت و سازگارى لازم را با ویژگى هاى روان شناختى كودكان و نوجوانان ندارند و بدین لحاظ مى توانند بر عملكرد اجتماعى و رفتارى و همچنین نگرش و بینش آنها نسبت به تحصیل و در نتیجه پرورش و ارتقای خلاقیت تأثیرگذار باشند . روش تحقیق در مقاله حاضر توصیفی_تحلیلی می باشد و مقاله حاضر مقاله ای كاربردی است كه هدف آن مطالعه محیط های یادگیری و روانشناسی محیط و دانش آموزان جهت طراحی محیط آموزشی است كه با عناصر طبیعی منظر مانند درخت ها، درختچه ها و ... تلفیق گشته و زمینه های لازم را برای ایجاد خلاقیت در دانش آموزان فراهم می آورد. این پژوهش بر محیط كالبدی و فضای باز منظر دبیرستان دخترانه علامه طباطبائی متمركز است. در این تحقیق از عكسهای تهیه شده ی صحنه های منظر دبیرستان و معماری كالبدی فضاها، در تشریح مؤلفه های نظریه بازسازی تمركز ذهنی استفاده و در ماتریسی به نام «طراحی و مطلوبیت» ارایه شده است كه خود مبین كیفیت منظر مشاهده شده است. عكسهای منتخب به همراه درجه بندی آنها در ماتریس طراحی و مطلوبیت بیانگر شدت و ضعف در تلفیق معماری كالبدی فضاها با عناصر طبیعی است كه راهنمای كاربردی مناسبی برای بهبود وضع موجود و یا طرح های آینده است. نهایتاً اینكه، یافتن راه هایی برای تلفیق نمودن فضاهای كالبدی مدارس با فضاهای باز منظر جهت افزایش روحیه نشاط و سرزندگی، به گونه ای كه موجب ارتقای خلاقیت در محیط های آموزشی شود؛ هدف نهایی این پژوهش است.