تأثير ابرپروژه ها بر بازار زمين و مسكن شهري (مطالعه موردي: شهر شانديز)

در شهرهای كوچك، شاید مشكل تأمین مسكن برای شهروندان، مسأله غیرقابل حلی نباشد، اما هنگامی كه پروژه كلان شهری (ابرپروژه) در مقیاس ملی بر یك سكونتگاه بارگذاری می گردد، می توان شاهد تحولات چشمگیر در حوزه بازار زمین و مسكن در سكونتگاه شهری بود. در این مقاله تلاش شد تا تأخیر حضور و فعالیت شركت گردشگری پدیده شاندیز بر تحولات بازار زمین و مسكن در این شهر از دیدگاه شهروندان مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه، از نظر هدف، كاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات كتابخانه ای و میدانی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات هم به صورت آمار توصیفی (میانگین، انحراك معیار) و استنباطی (تحلیل عاملی و آزمون تی تك نمونه ای) صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق، شامل خانوارهای ساكن در شهر شاندیز كه طبق سرشماری سال 1390، دارای3056 خانوار و 10428 نیر جمعیت می باشد، طبق فرمول كوكران تعداد نمونه لازم 160 خانوار بدست آمد. یافته های مطالعه نشان می دهد كه، با توجه به یافته های تحقیق عوامل اجتماعی و اقتصادی ناشی از حضور و فعالیت شركت گردشگری پدیده در شهر شاندیز با آماره 36 درصد بیشترین تأخیر را بر تغییرات بازار زمین و مسكن در این شهر داشته اند. همچنین بر پایه آزمون تی تك نمونه ای اختلاف معناداری بین میانگین عوامل و میانه نظری 3 در شهر شاندیز از دیدگاه شهروندان وجود دارد كه بیانگر اثرگذاری قابل ملاحظه این عوامل در تغییرات بازار زمین و مسكن است. با توجه به یافته ها، راهكارهایی شامل توجه مدیران شهری به تحولات بازار زمین و مسكن در آینده، توجه به مسكن اقشار كم درآمد و بومی، جلوگیری از پیدایش تعارضات اجتماعی، فراهم نمودن زیرساختها و غیره پیشنهاد شده است.