تحليل سيلاب حوزه كارون

هدف اولیه تحلیل فراوانی، ارتباط دادن حوادث حدی به فراوانی وقوع آنها از طریق استفاده از توزی عهای آماری می باشد. در این تحقیق با استفاده از آمار ٣٢ ایستگاه هیدرومتری واقع در حوزه كارون اقدام به تحلیل ایستگاهی و منطقه ای سیلاب در حوزه كارون با استفاده از روش گشتاورهای خطی گردید. برای تشخیص مناطق همگن از دو روش خوشه بندی سلسله مراتبی وارد (Ward) و K-Mean استفاده شد. با تحلیل خطا و محاسبه معیار غیر همگنی هاسكینگ، تعداد ٥ منطقه همگن با روش K-Mean مناسب تشخیص داده شد. پس از محاسبه نسبت گشتاورهای خطی ایستگاهی و منطقه ای، بهترین توزیع و رابطه احتمال تجربی ایستگاهی با روش تست بهترین برازش و بهترین توزیع و رابطه احتمال تجربی منطقه ای با روشهای تست بهترین برازش و دیاگرام گشتاورهای خطی انتخاب گردیدند. توزیع های پیرسون نوع سه برای منطقه C ،A و E و توزیع نرمال تعمیم یافته برای منطقه B و D توزیع های مناسب هستند. پس از انتخاب توزیع های مناسب داده های ایستگاهی و منطقه ای با دوره برگشت های مختلف محاسبه و در نهایت معادلات تعیین دبی با دوره برگشت های مختلف با روش رگرسیون خطی و چندگانه برآورد گردیدند.