تحليل سطح توانمندي فردي و اجتماعي كشاورزان بر ادراك آن ها نسبت به كارايي ساز و كارهاي بهبود مديريت خشكسالي مطالعه موردي : شهرستان تفرش

هدف از انجام این پژوهش بررسی سطوح توانمندی فردی و اجتماعی كشاورزان بر ادراك آن ها نسبت به كارایی ساز و كارهای بهبود مدیریت خشكسالی شهرستان تفرش بود. این تحقیق از لحاظ هدف، كاربردی، از نظر امكان كنترل متغیرها از نوع تحقیقات غیرآزمایشی، از نظر روش شناسی تحقیق از نوع پس رویدادی و از لحاظ پردازش داده ها از نوع علمی- ارتباطی است. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل كلیه كشاورزان شهرستان تفرش، كه تعداد آن ها در حدود 9061 نفر بودند. براساس فرمول كوكران حجم نمونه حدود 300 نفر برآورد گردید. ابزار تحقیق پرسش نامه بود كه از طریق مصاحبه تكمیل گردید. پایایی مقیاس به كار رفته در این تحقیق با مقدار میانگین كلی آلفای كرونباخ 0/848 و روایی پرسشنامه نیز باتوجه به نظر اساتید راهنما و مشاور مورد تأیید قرار گرفت. نتایج آزمون همبستگی نشان داد كه بین متغیر ادراك كشاورزان نسبت به میزان كارایی ساز و كارهای بهبود مدیریت خشكسالی با سطح توانمندی اجتماعی كشاورزان در سطح یك درصد رابطه مستقیم و معنادار و با متغیر سن، در سطح یك درصد رابطه معكوس و معناداری وجود داشت. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد كه چهار متغیر روحیه همكاری و تمایل به انجام كار گروهی با دیگران، میزان تعامل و ارتباط اجتماعی كشاورزان، سن كشاورزان و سطح توانمندی اجتماعی كشاورز انبه ترتیب بیش ترین تأثیر را بر متغیر وابسته تحقیق یعنی ادراك كشاورزان نسبت به میزان كارایی ساز و كارهای بهبود مدیریت خشكسالی داشتند و در مجموع این چهار متغیر توانستند 0/741 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمایند.