بررسي اثر دما، چگالي جريان و نوع جريان پالسي بر ترك‌هاي ايجاد شده در فرآيند آبكاري كروم سخت

فرآيند آبكاري كروم سخت از ديرباز در پوشش‌دهي سطح قطعاتي چون قطعات هواپيما و درون لوله‌هاي تفنگ به‌منظور بهبود خواص مقاومت به خوردگي و مقاومت به سايشي و ايجاد ضريب اصطكاك كم و سختي بالا مورد استفاده قرار مي‌گرفته است. در حين فرآيند آبكاري شبكه‌اي از ترك‌هاي ريز در پوشش به‌وجود مي‌آيد كه باعث افت خواص شديدي در اين پوشش‌ها مي‌گردد. در اين تحقيق سعي شده است پوشش‌هايي حاوي كم‌ترين چگالي ترك سطحي ايجاد شود. بدين منظور نمونه هاي فولاد ابزار گرم كار ديسكي شكل در حمام استاندارد آبكاري كروم سخت حاوي 250 g/lوCrO3 و 2/5g/1 و H2SO4 و در مدت زمان 60 دقيقه پوشش دهي شدند . به منظور بررسي پوشش هاي ايجاد شده از بررسي هاي ميكروسكوپ نوري و الكتروني (SEM)، آناليز تفرق اشعه ايكس (XRD) و ميكروسختي سنجي (HV0.1) استفاده شد. ابتدا دماي محلول از 40 تا 60 با فواصل دمايي 5 در چگالي جريان 30A/dm2 تغيير داده شد و نتايج حاكي از بهينه بودن دماي 60c بود سپس چگالي جريان اعمالي از 30 تا 60A/dm2 با فواصل 10A/dm2 در دماي 55c تغيير داده شد و چگالي جريان 60A/dm2 به عنوان چگالي جريان بهينه تعيين شد. سپس با به‌كارگيري دما و چگالي جريان بهينه در جريان‌هاي پالسي On-Off و پالسي برگشتي، نوع جريان بهينه، جريان پالسي با پالس‌هاي On-Off به‌عنوان شرايط بهينه آبكاري كروم سخت براي حصول پوشش‌هايي حاوي كم‌ترين چگالي ترك سطحي پيشنهاد شد.