بررسي و تحليل تاثير حاشيه نشيني در وقوع جرم و ناامني (مطالعه موردي؛ محله شيخ آباد شهر قم)

افزايش نابرابري هاي اجتماعي كه نتيجه شهرنشيني بي ضابطه و در حال رشد در جهان مي باشد، به افزايش پديده حاشيه نشيني انجاميده است. امروزه محلات حاشيه نشين در تمام نقاط جهان با توجه به ضعف مفرط ساختارهاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي به يكي از مهم ترين مراكز انباشت فقر، عقب ماندگي، بزهكاري، جرم و در نهايت ناامني بديل گشته اند، به طوري كه در حال حاضر آسيب هاي اجتماعي، سهم بالايي از وقوع جرم و جرائم در كشور به حاشيه نشينان اختصاص يافته است. اين محلات به دليل عدم تطابق هنجاري و نائل نشدن به يك شناخت جامع و همچنين سطح نازل معيشت اقتصادي داراي يك نوع انحرافات نهادينه شده در كنش رفتاري اعتقادي خود مي باشند كه در نهايت منجر به بروز و توجيه بسياري از اعمال مجرمانه و ناامني هاي موجود در اين محلات مي شود. ازاين رو با توجه به اهميت مسئله و اينكه در حال حاضر بسياري از شهرهاي كشور با معضل حاشيه نشني و مسائل مرتبط با امنيت آن مواجه مي باشند، پژوهش حاضر با طرح فرضيه اي به بررسي ابعاد عمومي و امنيتي يكي از مهمترين محلات حاشيه نشين شهر قم يعني شيخ آباد مي پردازد. روش مطالعه دراين تحقيق بر مطالعات اسنادي و ميداني استوار بوده و در عين حال تعداد ٣٨٠ پرسشنامه براساس مدل كوكران جهت سنجش وضعيت امنيت اجتماعي محله، ميان سرپرستهاي خانوار توزيع گرديد. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است محله شيخ آباد به علت عدم تجانس قومي، فرهنگي و ضعف ساختارهاي اجتماعي به ويژه اقتصادي، همچنين ضعف درعملكرد نيروهاي امنيتي، به شدت نسبت از ضعف ساختاهاي امنيتي در رنج مي باشد.