مدل بهينه سازي بهره برداري از مخزن با رويكرد سازگارشونده

در دهه های اخیر با رشد سریع جمعیت، گسترش شهرها و افزایش فعالیت های صنعتی و كشاورزی ، مدیریت منابع آب، به عنوان یكی از مسائل مهم مدیریتی مورد توجـه قـرار گرفتـه اسـت . بنـابراین ارتقـای كـارایی مـدیریت سیستم های رودخانه ـ مخزن به كمك بهره گیری از علوم جدید و روش های نوین ضروری به نظر مـی رسـد . از جملــه رویكردهــای نــوین افــزایش انعطــاف پــذیری در مــدیریت منــابع آب، مــدیریت سازگارشــونده (Adaptive Management) می باشد كه در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته اسـت . در این تحقیق سعی شده است تا از اصول رویكرد مدیریت سازگارشونده در افزایش انعطاف پذیری در اسـتفاده از روشهای نوین بهینه سازی بهره برداری از مخازن ایجاد شود . برای این منظور، مدل بهینه سازی بهره برداری از مخزن با استفاده از الگوریتم ژنتیك با طول كروموزم متغیر (VLGA)١ تدوین شده است و دو رهیافت مهم برای اعمال فرآیند مدیریت سازگارشونده نسبت به تحقیقات قبلی در آن ایجاد شده است : ( ۱ ) در انتخاب پاسخ هـای اولیه در هر مرحله از اجرای حلقه های بهینه سازی VLGA ، شباهت وضعیت آوردها نسبت به سال هـای قبلـی در سه دسته بندی كلی هیدرولوژیكی نرمال ، پرآبی و كـم آبـی در نظـر گرفتـه شـده اسـت و ( ۲ ) در انتخـاب پاسخ های اولیه در هر مرحله از بهینه سازی از الگوریتم ‐K نزدیكترین همسایه ٢ با توجه به شباهت ذخیره موجود در مخزن و وضعیت ه یدرولوژیكی آوردها نسبت به سالهای قبل، بهره گرفته شده اسـت . كـاربرد ایـن مـدل در مورد مخزن های زاینده رود و شهید عباسپور نشانگر كاهش قابل توجه مشكلات محاسباتی نسبت به مـدل VLGA بوده است كه افق جدیدی را در استفاده از الگوریتم ژنتیك در بهره برداری از مخازن ارایه نموده است.