بررسي ارتباط بين ذهن آگاهي ، خودتخريبي و خودانتقادگري با عملكرد تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه كرمانشاه

این پژوهشی باهدف تعیین رابطه بین ذهن آگاهی، خودتخریبی و خود انتقادگری با عملكرد تحصیلی دانش آموزان (دختر، مقطع متوسطه شهرستان كرمانشاه) انجام پذیرفت. بدین منظور تعداد ۲۰۰ نفر از دانش آموزان دبیرستانهای شهرستان كرمان شاه كه در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ م مشغول به تحصیلی بودند با استفاده از روش نمونه گیری خو سه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش پژوهشی توصیفی و از نوع همبستگی میباشد، برای گردآوری اطلاعات ضمن در نظر گرفتن معادل دانش ۲۲ ماده ای سطوح خود انتقادگری ناعی سون و بر سه شنامه تجربه خود افسرده ساز بالات و همكاران استفاده شد. دادههای به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره در نرمافزار 20-SDSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد متغیرهای پیش بین خودتخریبی و خود انتقاد گری بصورت منفی پیشبینی كنندهی معنی دار عملكرد تحصیلی میباشد، در حالیكه متغیر ذهن آگاهی قادر به بیش بینی معنادار عملكرد تحصیلی نبود. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیر سون بیانگر وجود رابطه منفی معنادار بین عملكرد تحصیلی با متغیرهای خود تخریبی و خود انتقادگری بوده و رابطه معناداری بین ذهن آگاهی و عملكرد تحصیلی به دست نیامد.