بررسي تحليلي رسالت دانشگاه فرهنگيان در تحول و توسعه پايدار

بدون شك هیچ پروژه و برنامه ای بدون داشتن طرح توجیه ی، پشتوانه اجرایی و موفقیت نخواهد داشت. در مسیر فرهنگ سازی های كلان این مسعله چگونه در گستره ملی اجرا می شود؟آیا نهادینه كردن چنین برنامه هایی غیر از نظام تعلیم و تربیت مقدور و میسور هست؟ مسلما اگر این رسالت به موسسه تحیقاتی موكول شود توفیق كار تا چه حد متضمن نتیجه گرفتن است.آنچه كه این مقاله به دنبال بررسی و تاكید ان است این هست كه چنین فرهنگ سازی و نهادینه كردن چنین سیایت گذری هایی صرفا از طریق دستگاه تعلیم و تربیت كه بانی آموزش بنیادین نسل های اولیه و ورودی دانشگاه ها ست و از طریق دانشگاهی كه شالوده آن با این اصول و چهار چوب گره خورده است از ضمانت عملیاتی و نتیجه گیری برخوردار خواهد بود شدنی است. این امر از طریق تربیت نیروی انسانی و به سازی نیروی انسانی موجود كه از اصول اساسنامه دانشگاه فرهنگیان هست مقدور است. این مقاله نشان می دهد چگونه این دو مهم نقش حیاتی در ایجاد تحول و توسعه پایدار در سطح جامعه و در راستای اجرایی شدن انها در سطح ملی و منطقه ای را دارند، امری كه در آموزش و پرورش های موفق دنیا و با محوریت دانشگاه های ماموریت محور تجربه شده است.و اینكه دانشگاه فرهنگیان به عنوان قوه تفكر وموتور جستجوی آموزش و پرورش می تواند در نهادینه كردن و ایجاد زیر ساخت فكری و درونی در اجرای تفكر و عملیاتی شدن تحول و توسعه پایدار نقش كلیدی را ایفا كند.