مديريت تلفيقي منابع آب سطحي و زيرزميني به روش الگوريتم هارمونيك مطالعه موردي : زيرحوضه نجف آباد

با توجه به رشد جمعیت و افزایش نیاز به آب در زمینه های كشاورزی، صنعتی و شهری، تامین آب مورد نیاز یكی از دغدغه های اساسی مدیران ارشد در زمینه منابع آب در بسیاری از كشورها از جمله كشور ما شده است.یكی از راه حل های اساسی برای تامین نیازهای آبی، استفاده تلفیقی بهینه از منابع آب های سطحی و زیرزمینی می باشد. برای این كار از روش شبیه سازی-بهینه سازی استفاده می شود. در این تحقیق بهره برداری بهینه از منابع آب سطحی و زیرزمینی در محدوده مطالعاتی نجف آباد در حوضه آبریز زاینده رود مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به اینكه در این منطقه بخش كشاورزی مصرف كننده عمده آب سطحی انتقال یافته از طریق شبكه های آبیاری نكوآباد راست و چپ و آب زیرزمینی می باشد، تدوین مدل مدیریتی به منظور تعیین میزان تخصیص بهینه از هر یك از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی موجود به اراضی تحت كشت در گام های زمانی ماهانه مورد توجه قرار گرفته است. در مدل مدیریتی از تركیب مدل شبیه سازی داده محور شبكه عصبی و الگوریتم بهینه سازی جستجوی هارمونی استفاده شده است. به این صورت كه در هر تكرار الگوریتم بهینه سازی، مدل شبیه سازی تغییرات به وجود آمده در تراز آب زیرزمینی را نشان می دهد.مدل مدیریتی تحت سناریوهای مختلف اجرا شد و توسط الگوریتم بهینه سازی میزان برداشت از منابع آب های سطحی و زیرزمینی به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان می دهد در منطقه راست نكوآباد امكان تامین نیاز آبی در بیشتر شرایط وجود دارد، ولی در منطقه چپ نكوآباد با توجه به نیاز آبی بالا در بیشتر شرایط امكان تامین تمام نیاز آبی وجود ندارد.