تاثير بافت خاك و رژيم رطوبتي خشك و تر بر شكل پياز رطوبتي در آبياري تراوا

خلاصه مقاله: آبياري قطره اي زيرسطحي SDI جز انواع ابياري زيرسطحي است كه امروزه ازاهميت و گسترش روزافزوني برخوردار است آبياري قطره اي زيرسطحي نسبت به سايرسيستم هاي آبياري آب را درحجم و فشاركمتري 0/2الي0/8بار استفاده مي كند امروزه سيستم ابياري زيرزمينيبه شكلهاي مختلفي درسطح جهان به خصوص كشورهايي كه دركمبود آب به سرمي برند درحال اجرا مي باشد ابياري قطره اي زيرسطحي آب توسط لوله هاي فرعي مدفون درسرتاسرنيم رخ خاك توزيع ميشود دراين روش حجم مرطوب شده ناحيه رشدريشه حداكثر و تلفات نفوذعمقي حداقل مي باشد حداكثر راندمان اين سيستم ها موقعي است كه پيازرطوبتي به سطح خاك نرسد و باعث تلفات تبخيري شود ميتوان براي كاهش تلفات تبخيري سطح خاك ازشن ياماسه استفاده كرد به علت اينكه درحالت خشك هدايت هيدروليكي اين خاك ها خيلي كم است و مانع انتقال رطوبت ازسطح ميشود يكي ازمهمترين مسائل دررابطه با سيستم هاي زيرسطحي تعيين محل استقرار لوله هاي زيرسطحي به گونه اي پياز رطوبتي حاصله رطوبت ناحيه ريشه را تامين كند دراين تحقيق پياز رطوبتي درخاكهاي مختلف تحت فشار0/4و0.6و0/8 بررسي شد نتايج نشان داد شكل پيازرطوبتي متاثرازبافت خاك نسبت به محل قرارگيري لوله است پيازرطوبتي درخاك سبك نسبت به محل قرارگيري لوله به سمت پايين نسبت به قسمت بالايي لوله كشيده تر است درحاليكه درخاك متوسط پياز رطوبتي درجهت افقي گستردگي بيشتري دارد و درخاك سنگين به جهت تاثير خاصيت مويينه اي پياز رطوبتي حدودا دايره اي شكل باقي مي ماند و درجهت عمودي و رو به بالا خطوط همزمان رطوبتي كشيدگي بيشتري دارد كلمات كليدي: