ارزيابي و رتبه بندي مناطق 13 گانه شهر مشهد براساس شاخص هاي طراحي شهري با استفاده از تكنيك تصميم گيري چند شاخصه ORESTE

زندگی در شهر نظام پیچیده ای دارد و چنین نظامی به مدیریت منسجم و عقلایی نیازمند است. بنابراین رسیدگی به آن مستلزم ملاحظاتی چند وجهی می باشد كه طراحی شهری و اصول آن یكی از این رویكردها می باشد. این تحقیق بر آن است تا شاخص ها و همچنین مولفه های طراحی شهری را شناسایی آن مناطق سیزده گانه شهر مشهد را بر مبنای شاخص های تعیین شده منطقه بندی نماید. مطالعه حاضر با روش شناسی توصیفی تحلیلی، با كمك ابزار پرسشنامه، به تبیین نگرش 30 نفر از كارشناسان مربوطه در زمینه ی طراحی شهری می پردازد. همچنین برای رتبه بندی مناطق شهر مشهد براساس شاخص های طراحی شهری از تكنیك تصمیم گیری ORESTE استفاده شده است. یافته های تحقیق حاكی از آن است كه مناطق 11، 1 و 9 دارای بالاترین رتبه ها به لحاظ كیفیت طراحی شهری هستند و مناطق 12، 4 و 6 در جایگاه نامطلوبی در این زمینه قرار دارند. و لذا باید تمهیداتی در خصوص ارتقاء كیفیت طراحی شهری جهت كاهش یافتن شكاف های فضایی و همچنین تعدیل وزنه بین سیزده گانه شهر مشهد به لحاظ طراحی شهری صورت گیرد.