تحليل و بررسي ميزان تاثير عمليات آبخيزداري بر حفاظت خاك

توجه ویژه به حفاظت از آب و خاك كشور كه زیربنای كشاورزی و توسعه ی پایدار میباشد، در سال های اخیر منجر به انجام اقدامات مختلف ابخیزداری در جهت حفاظت از این منابع خدادادی و با ارزشی شده است. مطالعه و بررسی میزان اثرگذاری پروژه های حفاظت و قرقی مراتع به عنوان عملیات مدیریتی ابخیزداری در حفظ اب و خاك كه جزع اركان حیاتی موثر در زندگی انسان به حساب می اید ضروری به نظر می رسد. در همین راستا حوضه معرف و زوجی آبخیزداری شهرستان طالقان به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. محدوده مورد مطالعه دارای دو حوضه شاهد و نمونه است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نرم افزار SPSS استفاده گردید و پارامترهای آماری داده های مورد نظر تهیه شد، سپس نرمال بودن داده ها مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با استفاده از آزمون با مستقل ارتباط بین میزان فرسایشی و رسوب دو حوضه شاهد و نمونه بررسی گردید. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید كه میانگین میزان رسوب تولید شده ناشی از بارشهای یكسان در سال ۱۳۸۹ كه سال اغاز پروژه قرق محسوب میشود در دو حوضه نمونه و شاهد اختلاف معنی داری با یكدیگر ندارند، ولی میانگین میزان رسوب تولید شده از سه وقایع بارشی یكسان در سال ۱۳۹۲ با گذشت حدود چهار سال از زمان قرق در دو حوضه نمونه و شاهد به ترتیب ۲۴۰ و ۲۸۷ كیلوگرم در هكتار می باشد كه در سطح ۹۵ درصد دارای اختلاف معنی داری می باشند. در واقع رسوب تولیدی حوضه نمونه به میزان ۴۷ كیلوگرم كاهش یافته است. در نهایت با توجه به نتایج حاصل شده میتوان بیان داشت كه در طی زمان قرق میزان رسوب تولیدی بتدریج كاهش یافته است، در نتیجه میتوان با رعایت چندین نكته از جمله توجه به مسائل اجتماعی و اقتصادی در سطح حوزه های ابخیز و مشاركت بهره برداران در اجرای طرحهای منابع طبیعی و آبخیزداری، عملیات مدیریتی آبخیزداری را به عنوان یكی از راهكارهای موثر در مهندسی حفاظت آب و خاك در نظر گرفت.