مقايسه تاثير مدل هاي فرآيند گذار و توربولانسي تحت تاثير شدت توربولانس جريان و گراديان فشار

فرآیند گذار از جریان لایه اي به درهم در اكثر جریان هاي مهندسی رخ می دهد. هر یك از رژیم هاي لایه اي و درهم داراي رفتارهاي متفاوتی در ترمهاي اتلافات انرژي اصطكاكی می باشند. تعیین درصد طولی ناحیه لایه اي و ناحیه درهم و تخمین موقعیت شروع ناحیه گذار یكی از مهمترین خواسته هاي طراحان سیستم ها می باشد. عوامل مختلفی بر فرایند گذار موثر هستند بطوریكه عامل گرادیان فشار یكی از سه عامل مهم و موثر می باشد. طراحان و تحلیل كنندگان دینامیك سیالات محاسباتی، تمایل دارند كه از مدل هاي عددي دقیق تر و مناسب تر براي تحلیل جریان ها استفاده كنند. مدل هاي فرایند گذار كه امروزه مطرح شده اند یكی از این نوع مدل هاي در مقابل مدل هاي متداول توربولانسی هستند. یكی از معایب مدل هاي فرآیند گذار نسبت به مدل هاي مشابه توربولانسی این است كه عموما داراي معادلات و حجم محاسبات بیشتري نسبت به مدل هستند، بنابراین هنوز هم اكثر محققین از مدل توربولانسی با در نظر گرفتن خطاي احتمالی آنها در جریان هاي مهندسی به جاي مدل فرآیند گذار استفاده می كنند. هدف این تحقیق بررسی و مقایسه كمی عملكرد مدل هاي فرآیند گذار و مدل هاي كاملا توربولانسی براي جریان هاي تحت تاثیر همزمان شدت توربولانس و گرادیان فشار طولی است.