مقايسه شاخص هاي PNPI و SPI در پايش و پهنه بندي روند خشكسالي در استان قزوين

پایش خشكسالی یكی از عوامل مهم و كلیدی در مدیریت خشكسالی، به ویژه در مناطق مستعد و در معرض خطر خشكسالی است. پایش خشكسالی عبارت است از سامانه ای كه به وسیله ی آن بتوان احتمال وقوع میزان شدت و وسعت احتمالی تحت پوشش خشكسالی را برآورد كرد. تعیین شاخصه ایی مناسب جهت پایش خشكسالی، یكی از اقدامات مهم و اساسی در مطالعه، ارزیابی، برنامه ریزی و مبارزه با خشكسالی می باشد. بدین منظور، پژوهش حاضر به مقایسه ی شاخص های PNPI و SPI در پایش و پهنه بندی روند خشكسال ی در استان قزوین، پرداخته است تا بتواند نسبت به انتخاب بهترین و كارآمدترین شاخص، جهت ارزیابی روند خشكسالی و به تبع آن، مدیریت منابع آبی استان، اقدام مقتضی را به عمل آورد. مقایسه ی دو شاخص PNPI و SPI،از فراوانی بسیار بیشتر وضعیت نرمال، در شاخص SPI حكایت دارد. شاخص PNPI علیرغم توزیع مناسبی كه از خود در اعلام وضعیت خشكسالی داشت؛ در اعلام این وضعیت در سطح استان و در ماه های پی در پی ، رفتار ناهماهنگی را از خود نشان داد. با توجه به این كه شاخص SPI،توزیع فراوانی بارش را توام با تغییرات و پراكنش آن برآورد میكند؛ در واقع این شاخص موقعیت مكانی ایستگاهها را به صورت نرمال در می آورد، و عكس العمل كمتری را نسبت به نوسانات بارش دارد؛ بنابراین نتایج تحلیل مكانی توسط این شاخص قابل اطمینان تر میباشد. لذا با توجه به مجموع عوامل ذكر شده، شاخص SPI به عنوان بهترین شاخص جهت مطالعه ی خشكسالی در سطح استان معرفی گردید.