بررسي مكان تشكيل سكونتگاه هاي غير رسمي در شهر اردبيل

اسكان غیر رسمی، پدیدهای است نا بهنجار، كه نسبت به بافت متداول شهرها مشاهده میشود. این پدیده، تجلی فقدان برآورده شدن نیاز مسكن و سرپناه اقشار كم درآمدی است كه در فضای رسمی و برنامه ریزی شده شهر جایی ندارد و در فرار از محدودیتهای قانونی خارج از توان خود، به برپایی سكونتگاههای نا بسامان در حاشیه شهر، به امید آن كه به فرصت های شغلی با درآمد مستمر شهری دسترسی پیدا نمایند، می پردازند و شامل افراد و خانوارهایی می شود كه در محدوده ی فیزیكی و اقتصادی شهر زندگی می كنند ولی هنوز جذب نظام شهری نشده و از بسیاری جهات با بافتهای اصلی شهر تفاوت دارند. محلات هدف این پژوهش نمونه كاملی از این سكونتگاهها در شهر اردبیل است. تحلیل داده های این پژوهش نشان می دهدكه در به وجود آوردن پدیده اسكان غیر رسمی در اردبیل، عواملی از جمله اسكان تعداد زیادی از افراد تهی دست در این ناحیه كه عمدتاً ناشی از اقتصاد سیاسی فضا است مؤثر می باشد. به علاوه این پدیده به نوبه خود، پیامدهای كالبدی و اجتماعی اقتصادی بسیار نامطلوبی را در محلات هدف ایجاد كرده است. بدین ترتیب 23 كه درصد از ساكنان محلات هدف را مهاجران تشكیل میدهند و تقریباً تمامی آن ها افراد و خانوارهای فقیر هستند. بالا بودن بعد خانوار، جوانی جمعیت، بی سوادی و كم سوادی، بیكاری، درآمد ناچیز، پرداختن به انواع مشاغل كاذب از یك طرف و وضعیت اسفبار محیط فیزیكی مانند مسكن نامناسب، فقدان بهداشت، فقدان تأسیسات و تجهیزات زیر بنایی و خدمات شهری، از سویی دیگر آلودگی چشم انداز از یك ناحیه ی شهری (محلات هدف) را به نمایش می گذارند.