شناسايي و ساماندهي بهسازي و نوسازي بافتهاي فرسوده شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (محدوده مورد مطالعه: منطقه اسكان غير رسمي بي سيم شهر زنجان)

بافتهاي فرسوده شهري با اینكه از اهمیت فراوانی برخوردار هستند اما تأثیر بصري نامطلوبی در سیماي شهري ایجاد می كنند. این بافت ها به دلیل ضریب مقاومت پایین باعث ایجاد بی سازمانی، عدم تعادل و عدم تناسب در شهرها شده كه منجر به نا به سامانی هاي بسیاري در كالبد و فعالیت هاي شهري شده كه این نیز متقابلا مشكلاتی اعم از عدم برخورداري مناسب از دسترسی سواره، تأسیسات و خدمات و زیرساخت هاي شهري و كاهش ارزش هاي محیطی و اقتصادي اینگونه بافت ها را موجب شده است. در این مقاله سعی شده است با مطالعه یكی از محلات شهر زنجان (منطقه اسكان غیر رسمی بی سیم) به بررسی معیارها و شاخص هاي شناسایی بافت فرسوده جهت احیا و نوسازي این بافت ها و تدابیري جهت تهیه نقشه هاي پهنه بندي، مساحت حدود و ... پرداخته شود كه این تحقیق از نوع كاربردي و با روش توصیفی – تحلیلی می باشد.روش گردآوري داده ها به صورت اسنادي و میدانی است و با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی این نتایج حاصل شده است كه ساماندهی اینگونه بافت ها به دلیل مشكلاتی از قبیل پایین بودن كیفیت ابنیه، كم عرض بودن معابر،ریز دانگی، كمبود درآمد ساكنین و ناهنجاري هاي اجتماعی مستلزم همت مسئولین و بهره گیري از مشاركت مردم در جهت ساماندهی و ارتقاء كیفیت هاي بصري از قبیل منظر طبیعی و مصنوع، كیفیت دسترسی به فضاهاي شهري و حذف ریزدانگی ها است.